توقف پرخوری با شوک برقی به مغز
به گزارش نیو وبلاگ، دانشمندان می گویند پرخوری دو زن بعد از تحریک مغزشان با برق متوقف شده است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، به نظر می رسد القای شوک الکتریکی به مغز، دو زن را از پرخوری باز داشته است.
دکتر کیسی هالپرن، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه پنسیلوانیا می گوید که او و همکارانش تصمیم گرفتند تا تحریک عمیق مغز را روی بیمارانی که این اختلال شایع اما کمتر گزارش شده را داشتند، امتحان کنند.
همانطور که در مقاله ای در مجله Nature Medicine انتشار یافته، توضیح داده شده است، این کارآزمایی، دو بیمار به نام رابین بالدوین ۵۸ ساله و لنا تولی ۴۸ ساله را به مدت شش ماه دنبال کرد که در این زمان دستگاه کاشته شده در مغز آنها فعالیت در ناحیه ای از مغز به نام هسته اکومبنس(nucleus accumbens) را که در اعتیاد دخیل است، تحت نظر داشت.
هر زمان که این دستگاه، سیگنال هایی را حس می کرد که میل به غذا را پیشبینی می کردند، آن ناحیه از مغز را تحریک می کرد و سیگنال ها را مختل می کرد.
حالا پرخوری آنها چیزی نیست که معمولا بعنوان پرخوری در نظر گرفته می شود. گزارش ها می گویند وضعیت این بیماران شامل پرخوری چندین بار در هفته و به دنبال آن احساس از دست دادن کنترل و احساس انزجار بوده است.
پژوهشگران قبلاً از تحریک عمیق مغز برای آرام کردن نورون های هسته اکومبنس در موش ها بهره برده بودند و توانسته بودند از پرخوری این حیوانات جلوگیری نمایند، اما می خواستند بدانند آیا این در انسان ها هم کار می کند؟
این دستگاه ناحیه مربوطه مغز را تحریک می کرد و سیگنال های در ارتباط با ولع و پرخوری را مختل می کرد.
برای هر یک از این دو زن یک ضیافت ۵۰۰۰ کالری از غذاهای مورد علاقه وی در زمانی که گرسنه نبودند، فراهم گردید. این دو زن که محرک های عاطفی خاص خویش را که می تواند سبب پرخوری آنها شود، برای گروه پژوهشی توصیف کرده بودند، به آنها اجازه دادند تا آنها را ترغیب کنند تا با این محرک ها آنها را در جهت هدف مطالعه تحریک کنند.
دستگاهی که برای ضبط سیگنال ها و تحریک مغز در موش ها استفاده می شود، به صورت تجاری در دسترس می باشد و برای درمان صرع مقاوم به دارو تأیید شده است. این دستگاه با جراحی در زیر پوست سر کاشته می شود و سیم هایی از میان جمجمه به هسته اکومبنس در هر نیم کره مغز متصل می شود.
هنگامی که این دو زن غذا می خوردند، پژوهشگران تکانه های الکتریکی را در هسته اکومبنس آنها ثبت کردند. بر طبق این انتشار، هر زمان که دستگاه سیگنال های هسته اکومبنس را که در مطالعات قبلی برای پیشبینی میل به غذا یافت می شد، حس می کرد، آن ناحیه مغز را تحریک می کرد و سیگنال های در رابطه با ولع به غذا را مختل می کرد.
آزمایش شوندگان گزارش دادند که هر زمان که دستگاه ها فعال می شدند، دیگر علاقه ای به پرخوری یا ولع و میل غیرقابل کنترل به غذا خوردن نداشتند.
در طول شش ماه پیگیری این درمان، هر دو آزمایش شونده موارد پرخوری بسیار کمتر و کاهش وزن خویش را گزارش کردند. آنها همینطور متفاوت غذا می خورند.
هالپرن، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: این یک مطالعه امکان سنجی اولیه بود که در آن ما در درجه اول ایمنی را ارزیابی می کردیم، اما مطمئناً مزایای بالینی قوی که این بیماران به ما گزارش کردند واقعاً چشم گیر و هیجان انگیز است.
پژوهشگران می گویند، همین درمان را میتوان برای سایر اختلالات در ارتباط با غذا خوردن هم اعمال کرد.
آنها می گویند، این دو زن که دستگاه هایشان یک سال پیش کاشته شده بود، این امکان را داشتند که پس از ۱۲ ماه آنها را از سر خود خارج کنند، اما هر دو نفر می خواستند آنها را نگه دارند، چونکه دیگر هوس خوردن سیری ناپذیر و پرخوری کردن نداشتند. ازاین رو وضعیت آنها به مدت سه سال پیگیری خواهد شد.
پژوهشگران الان آغاز به ثبت نام بیماران جدید برای یک مطالعه بزرگ تر کرده اند. آنها خاطرنشان می کنند که این درمان را میتوان برای سایر اختلالات در رابطه با از دست دادن کنترل در میزان غذا خوردن همچون پرخوری عصبی اعمال کرد.
آنها تاکید می کنند که پیش از تایید این درمان توسط سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) باید این روش را بر روی حداقل ۱۰۰ نفر در چندین مرکز پزشکی آزمایش نمایند.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب