فضای بین زمین و ماه در حال شلوغ شدن است!
افزایش ماموریت های ماه، جرقه ای برای درگیری های ژئوپلیتیکی
نیو وبلاگ: برمبنای برخی تخمین ها، 100 ماموریت ماه ممکنست در طول دهه آینده به فضا پرتاب شوند. سطح علاقه به ماه بمراتب از مسابقه فضایی دوران جنگ سرد که نخستین انسان ها روی سطح قمر زمین قدم گذاشتند، پیشی گرفته است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از ان بی سی، با توجه به این که چندین کشور و شرکت های خصوصی هم اکنون برای ماموریت های ماه هدفگذاری کرده اند، کارشناسان می گویند فضای بین زمین و ماه می تواند از نظر راهبردی اهمیت پیدا کند و بطور بالقوه موجب ایجاد رقابت بر سر منابع و موقعیت یابی شود و حتی جرقه ای برای ایجاد درگیری های ژئوپلیتیکی باشد.
لورا فورکزیک(Laura Forczyk)، مدیر اجرائی شرکت مشاوره فضایی «Astralytical» مستقر در آتلانتا می گوید: ما هم اکنون شاهد این لفاظی های رقابتی بین دولت ایالات متحده آمریکا و دولت چین هستیم. ایالات متحده به چین اشاره می کند و می گوید: ما باید بودجه ابتکارات فضایی خودرا در ماه و فضای بین زمین و ماه تامین نماییم، برای اینکه چین تلاش می کند به آنجا برسد و ادعای داشتن قلمرو کند و سپس سیاستمداران چینی همین را در مورد ایالات متحده می گویند.
هم ایالات متحده و هم چین برنامه هایی قوی برای اکتشاف ماه در دست اجرا دارند. طرح های آنها نه فقط فضانوردان را بر روی ماه فرود می آورند، بلکه زیستگاه هایی در سطح و زیرساخت هایی در مدار این قمر نیز ایجاد می کنند. آنها تنها کشورهای مشتاق ماه نیستند: کره جنوبی، امارات متحده عربی، هند و روسیه همچون کشورهایی هستند که ماموریت های رباتیکی به ماه برنامه ریزی کرده اند.
حتی شرکت های تجاری نیز جاه طلبی های مربوط به ماه دارند. شرکت فضایی اسپیس ایکس درحال آماده سازی ماموریتی برای پرتاب مسافران خصوصی امسال طی یک پرواز گردشگری به مدار ماه است و شرکت های خصوصی دیگر در ایالات متحده و ژاپن برای رسیدن به ماه مسابقه می دهند.
افزایش دسترسی به فضا و ماه فواید زیادی برای بشریت دارد، اما همین طور احتمال تنش ها بر سر منافع رقیب را بیشتر می کند که بگفته کارشناسان می تواند نتایج اقتصادی و سیاسی گسترده ای داشته باشد.
کیتلین جانسون(Kaitlyn Johnson)، معاون مدیر و همکار پروژه امنیت هوافضا در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی، می گوید: در طول جنگ سرد، رقابت فضایی برای کسب اعتبار و قدرت ملی بود. حالا، ما درک بهتری از مزایایی داریم که عملیات در فضای بین زمین و ماه می تواند داشته باشد.
کیتلین جانسون: در طول جنگ سرد، رقابت فضایی برای کسب اعتبار و قدرت ملی بود. حالا، ما درک بهتری از مزایایی داریم که عملیات در فضای بین زمین و ماه می تواند داشته باشد.
بااینکه تعاریف در مورد واژه سیسلونار(Cis-Lunar) گاهی اوقات متفاوت می باشد اما این کلمه به سطح و مدار ماه و فضای بین زمین و ماه اشاره دارد. هر کشور یا سازمانی که قصد حضور در ماه را دارد، یا برای کاوش در اعماق منظومه شمسی جاه طلب است، علاقه خاصی به فعالیت در فضای بین زمین و ماه دارد. چه با ماهواره های ارتباطی و ناوبری باشد چه با پایگاه هایی که به عنوان ایستگاه های بین زمین و ماه عمل می کنند.
فورکزیک می گوید: با برنامه ریزی های زیادی که برای ماه طی دهه آینده انجام شده، آژانس های فضایی و شرکت های تجاری احتمالاً برای دستیابی مدارها و مسیرهای راهبردی تلاش خواهند کرد.
او اضافه کرد: ممکنست به نظر برسد که فضا بزرگ است، اما مدارهای خاصی که ما به آنها علاقه مندیم به سرعت پر می شوند.
علت افزایش فعالیت در فضای بین ماه و زمین به سبب کاهش قابل توجه هزینه های پرتاب در دهه گذشته است. پیشرفت در فناوری و افزایش رقابت موجب کاهش قیمت ارسال اجسام به مدار می شوند.
مارکوس هولزینگر(Marcus Holzinger)، دانشیار علوم مهندسی هوافضا در دانشگاه کلرادو بولدر، اظهار داشت: همزمان ماموریت های علوم سیاره ای به بشریت نمایی اجمالی از منابع موجود در فضا، از ذخایر یخی در ماه گرفته تا فلزات گرانبها در سیارک ها ارایه داده اند.
او اظهار داشت: وقتی مردم به این مساله دقت کردند، متوجه شدند که آب یخ زده در ماه می تواند منابع قابل توجهی را فراهم آورد یا امکان جمع آوری منابع را در جای دیگری در منظومه شمسی فراهم آورد.
به عنوان مثال، آب یخ زده می تواند به حفظ کلونی انسانی در ماه کمک نماید، یا به اکسیژن و هیدروژن برای تولید سوخت موشک در سفرهای طولانی تر به اعماق فضا تبدیل گردد.
با وجود همه این موارد، ممکنست میان کشورها یا نهادهای تجاری درگیری ایجاد شود.
بیشتر بخوانید؛
منابع محدود ماه جنگ دیگری را ایجاد خواهد کرد
در سال ۲۰۲۱، هولزینگر گزارشی با عنوان «A Primer on Cislunar Space» نوشت تا به مقامات دولتی ایالات متحده کمک نماید تا نکات مربوط به فضای بین زمین و ماه را درک کنند. هولزینگر اظهار داشت که این به عنوان یک سند استراتژیک در نظر گرفته نشده است، بلکه برای اطلاع رسانی به افرادی که در ارتش و دولت مشتاق عملیات بین زمین و ماه هستند، طراحی شده است.
این یک علاقه آشکار است. سال گذشته، نیروی فضایی، عملیات بین زمین و ماه را به عنوان اولویتی برای توسعه در نظر گرفت و در ماه آوریل نوزدهمین اسکادران دفاع فضایی را برای نظارت بر فضای بین زمین و ماه تاسیس کرد. در ماه نوامبر، کاخ سفید استراتژی خودرا برای تحقیقات بین سازمانی در مورد «اکتشاف و استفاده مسئولانه، صلح آمیز و پایدار از فضای بین زمین و ماه» منتشر نمود.
معاهده فضای ماورای جو در سال ۱۹۶۷، با حضور بیش از ۱۱۰ کشور، اساساً اعلام نمود که اکتشاف و استفاده از فضای ماورای جو باید به نفع همه بشر باشد و هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند همه یا قسمتی از کیهان را متعلق به خود بداند.
بتازگی توافقنامه آرتمیس که در سال ۲۰۲۰ به امضا رسید، توافق های چندجانبه ای را بین ایالات متحده و بیش از ۱۲ کشور برای حفظ اکتشاف صلح آمیز و شفاف در فضا ایجاد کرد.
هولزینگر می گوید: این توافق ها زمانی که منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی ملموسی در خطر نباشد، «آسان» است.
ایجاد یک محیط پایدار و ایمن برای عملیات بین ماه و زمین بسیار مهم خواهد بود، اما ماهیت این منطقه چالش های خاص خودرا دارد.
پاتریک بینینگ(Patrick Binning)، سرپرست تیم برنامه های فضایی برای چالش های امنیت ملی در لابراتوار فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز می گوید: آگاهی از موقعیت در فضای بین زمین و ماه، یا توانایی دانستن مکان اجسام در هر زمان، دشوار است. همین طور تشخیص ماهواره ها و سایر فضاپیماها در چنین فواصل زیادی از زمین دشوارتر است و در بعضی موارد، پیش بینی مسیر آنها دشوارتر است.
جانسون اظهار داشت: علت آن این است که اجرام در مدار بین زمین و ماه تحت تاثیر سه نیروی گرانشی متفاوت قرار دارند: زمین، ماه و خورشید.
این عوامل با هم می توانند مدیریت ترافیک در فضای بین زمین و ماه را دشوار کنند، خصوصاً اگر دشمنان عمدا اهتمام کنند کارهای خود در آنجا را پنهان کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب