ذرات پلاستیک بسته بندی مواد غذایی به مغز شما راه می یابند!
نیو وبلاگ: پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی وین در مطالعه اخیرشان اظهار نمودند پلاستیک مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی دو ساعت بعد از مصرف در مغز افراد یافت می شود.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، مدتی است که می دانیم میکروپلاستیک ها در جریان خون ما هستند و بوسیله مواد مصرفی روزانه مانند شیر و گوشت به بدن ما راه پیدا می کنند. وجود خارجی ذرات میکرو و نانوپلاستیک (MNPs) در بدن ما به دلیلهای واضح خطرناکست و این ذرات بطور بالقوه می توانند به محلهای دوردست بدن ما راه یابند و به سلول های زنده نفوذ کنند.
نتایج مطالعه اخیر نشان میدهد که چگونه این ذرات پلاستیکی می توانند خطر التهاب عصبی و تخریب عصبی را بالا برند. نتایج این مطالعه همین طور نشان داده است که پلی استایرن(پلاستیک پرکاربرد موجود در بسته بندی مواد غذایی) تنها دو ساعت بعد از مصرف در مغز قابل تشخیص می باشد.
سد خونی-مغزی شبکه ای از رگ های خونی و بافت است که به جلوگیری از رسیدن سموم و مواد مضر به مغز کمک می نماید. سد خونی-مغزی یک سد سلولی مهمست که فقط به آب، اکسیژن، داروهای بیهوشی عمومی و دی اکسید کربن اجازه عبور به مغز می دهد.
«لوکاس کنر» نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه علوم پزشکی وین در اطلاعیه ای مطبوعاتی اظهار داشت: ذرات پلاستیک می توانند در مغز خطر التهاب، اختلالات عصبی یا حتی بیماریهای تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون را بالا برند.
پژوهشگران مطالعه خودرا بر روی شش موش انجام دادند که سه مورد از موش ها پلی استایرن خوراکی مصرف کرده بودند. آنها دو تا چهار ساعت بعد از مصرف موش ها را کشتند. این امر به پژوهشگران اجازه داد تا محتویات مغز آنها را جمع آوری کرده و وجود پلاستیک در مغز را آزمایش نمایند.
پژوهشگران دریافتند که ذرات میکرو و نانوپلاستیک از سد خونی مغزی عبور کرده و در مغز موش ها وجود دارند. همانطور که در مطالعات قبلی مشاهده شده است، این ذرات پلاستیکی می توانند خطر التهاب عصبی و تخریب عصبی را بالا برند.
پژوهشگران گفتند: روده ما دیواره محافظ مشابهی دارد. ذرات میکرو و نانوپلاستیک می توانند وارد بدن شوند و از موانع نفوذ ناپذیر روده نیز عبور کنند. نحوه انتقال این ذرات بوسیله این موانع پروسه پیچیده ای است که به عواملی مانند اندازه ذرات، شیمی سطح و نوع سلولی که با آن تعامل دارند بستگی دارد.
کنر اظهار داشت: برای به حداقل رساندن لطمه احتمالی ذرات میکرو و نانوپلاستیک برای انسان و محیط زیست، محدود کردن قرار گرفتن در معرض و محدود کردن استفاده از آنها در حین انجام تحقیقات بیشتر در مورد اثرات ذرات میکرو و نانوپلاستیک لازم است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب