تحریك اعصاب شنوایی با كمك نوربعلاوه فیلم
نیو وبلاگ: محققان ˮدانشگاه گوتینگنˮ آلمان موفق به استفاده از نور برای تحریك اعصاب شنوایی حیوانات شده اند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از مدگجت، محققان "دانشگاه گوتینگن" آلمان در مطالعه اخیرشان از نور برای تحریك اعصاب شنوایی حیوانات ناشنوا بهره برده اند.
این فناوری برای بهبود كیفیت صدا در "پروتز كاشت حلزونی" (cochlear implants) توسعه داده شده است.
پروتز كاشت حلزونی، ابزاری الكترونیكی است كه با استفاده از جراحی در گوش داخلی قرار گرفته و احساس شنیدن صدا در افراد ناشنوا یا كم شنوای عمیق را فراهم می آورد.
كاشت حلزونی تنها شكلی از مداخلات پزشكی است كه می تواند به واسطه تحریك الكتریكی عصب شنوایی مقداری از شنوایی را به فرد ناشنوای مطلق بازگرداند.
در حدود سه دهه قبل، كاشت حلزونی برای نخستین بار به شكل ابزاری تك الكترودی كه عمدتاً برای افزایش توانایی لب خوانی و كمك به فرد در آگاهی از صداها استفاده می شد، ارائه شد. اما امروزه ابزارهای چند الكتروده پیشرفته ای موجود هستند كه امكان مكالمات تلفنی را هم به كاربران كاشت شده می دهند.
طبق آمارهای موجود، تا ماه آوریل ۲۰۰۹ میلادی تقریباً ۱۸۸ هزار نفر در سرتاسر جهان این پروتز را دریافت كرده اند. در ایالات متحده هم ۳۰ هزار بزرگسال و ۳۰ هزار كودك دریافت كننده این پروتز بوده اند و هر روز هم بر میزان كاربران آن افزوده می گردد.
اگرچه محققان همچنان هم در حال توسعه پروتزهای كاشت حلزونی هستند، اما وضوح فركانس پایین یكی از نقص های این پروتزها است.
اكنون محققان آلمانی بر این باورند استفاده از نور می تواند این مشكل را حل كند، چونكه نور می تواند سلول های شنوایی را تحریك كند.
به همین منظور محققان از تكنیك "اپتوژنتیك" (optogenetics) برای تبدیل بعضی از سلول ها به سلول های حساس به نور استفاده كردند.
اپتوژنتیك با پیشرفت تكنیك های تصویربرداری در قرن اخیر، مطالعه و بررسی عملكردهای مغزی را سرعت بخشیده است و تكنولوژی اپتوژنتیك قدمی است به سمت بررسی های دقیق تر. روش ها و ابزار تك مولفه ای قابل اعتماد كه بتوانند تنها یك اپسین (تركیبی كه شامل بخش پروتئینی شبكیه است) را هدف قرار بدهند و هم چنین میزان حساسیت نوری از عناصر مهم در این روش هستند كه امكان مطالعه عملكرد دقیق و خاص سیستم عصبی را تولید می كنند.
اپتوژنتیك همان گونه كه از اسمش پیداست، استفاده همزمان از اپتیك و ژنتیك برای تشخیص عملكرد سلول های خاص در بافت های زنده است. به صورت مثال ژن های اپسینی- میكروبی می توانند برای كنترل نوری عملكردهای تعریف شده ای در مجموعه ای از سلول های عصبی استفاده شوند.
نخست محققان روش خویش را در بر روی جربیل هایی كه می توانستند بشنوند، آزمایش كردند. سلول های این جربیل ها به صورت ژنتیكی اصلاح شده بود و در گوش آنها هم یك منبع نور كاشته شده بود. جِربیل یا جِرد نام گروهی از جوندگان كوچك است كه در زیرخانواده جربیلیان از خانواده موش سانان قرار می گیرند.
سپس محققان این حیوانات را برای پاسخ دادن به صداهای خاص آموزش دادند. هنگامی كه این صداها در واقع تولید نمی شد، بلكه در داخل سر آنها با استفاده از نور تحریك می شد، آنها تصور می كردند این صداهای واقعی هستند و به آن واكنش نشان می دادند. آزمایش مشابه هم بر روی جربیل های ناشنوا انجام گرفت و محققان دریافتند كه توسط تحریك نوری، این حیوانات قادر به شنیدن خواهند بود.
در آزمایشات آینده محققان قصد دارند تا این آزمایش را بر روی گروه دیگری از حیوانات انجام دهند، محققان امیدوارند تا روزی بتوانند این آزمایش را بر روی انسان ها هم انجام دهند.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی كند.
فایل آن را از اینجا دانلود كنید: video/mp4
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب