یك گروه بین المللی از پژوهشگران:
امكان اتصال مغز انسان به كامپیوتر ها ممكن می شود!
نیو وبلاگ: یك گروه بین المللی از پژوهشگران پیش بینی كرده اند كه شاید امكان اتصال مغز انسان به كامپیوتر ها، در آینده ممكن شود.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، دانشمندان و پژوهشگران باور دارند كه پیشرفت كامپیوتر ها و بیوتكنولوژی می تواند مغز انسان ها را باز تحت تأثیر قرار دهد.
یك گروه بین المللی از پژوهشگران در این بررسی، پیشرفت قابل توجهی را برای ارتباط میان مغز انسان و فضای ابری كامپیوتر ها در چند دهه آینده پیش بینی كردند.
آنها با تركیب فناوری نانو، هوش مصنوعی و محاسبات قدیمی به این نتیجه رسیدند كه انسان ها در آینده می توانند مغز خودرا به صورت یكپارچه به فضای ابری كامپیوتر ها متصل كنند تا اطلاعاتی از اینترنت در زمان واقعی به دست آورند.
"رابرت فریتاز"(Robert Freitas)، از نویسندگان این پژوهش اظهار داشت: نانوبوت هایی كه در مغز تعبیه می شوند، می توانند مانند رابط هایی میان ذهن انسان و ابررایانه ها عمل كنند و امكان دانلود اطلاعات را برای ذهن ممكن سازند.
وی ادامه داد: این ابزار می توانند عروقی كه از سد خونی مغز و یا حتی از سلول های مغز می گذرند، هدایت كنند. سپس، اطلاعات كدگذاری شده را به صورت بی سیم از فضای ابری ابررایانه به زمان واقعی انتقال می دهند و امكان بررسی و استخراج داده ها را فراهم می كنند.
بگفته پژوهشگران، به كار بردن نانوبوت ها، سبب توقف ارتباط میان مغز انسان و كامپیوتر ها نمی شوند. شبكه ای از مغزهای متصل شده می تواند یك "ابرمغز جهانی" به وجود آورد كه امكان جمع آوری افكار را فراهم می آورد.
پژوهشگران در آزمایش های اخیر خود توانستند در چارچوب یك "شبكه مغزی"، ظرفیت همكاری مغز انسان ها را در كارهای مشترك نشان دهند. آنها سیگنال های الكتریكی مغز چندین داوطلب را با كمك نوار مغزی ثبت كردند و داوطلبان طی یك بازی، به همكاری با یكدیگر پرداختند.
شبكه هایی از این دست با وجود داشتن عملكرد كافی، هنوز در مقایسه با آنچه در آینده مورد انتظار است، ابتدایی به نظر می رسند. دانشمندان عقیده دارند كه برای رسیدن مغز به سطوح پیشرفته ای از محاسبه در فضای ابری، باید پیشرفت های گسترده ای در زمینه فناوری و پزشكی صورت گیرد تا امكان انتقال اطلاعات فراهم گردد.
دكتر "نونو مارتینز"(Nuno Martins)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این چالش، تنها یافتن راهی برای انتقال اطلاعات در سطح جهانی نیست بلكه یافتن نحوه تبادل اطلاعات با كمك ابزار نانوبوت هایی است كه در مغز تعبیه می شوند.
حتی اگر این فناوری كاملاً وجود داشته باشد، به كار بردن ذرات نانو در مغز انسان به صورت ایمن، دومین چالش بزرگ محسوب می شود. مارتینز اضافه كرد: قبل از به كار بردن نانوذرات در مغز، باید تحلیل های جامعی در مورد آنها صورت گیرد.
این پژوهش، در مجله "Frontiers in Neuroscience" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب