بالاخره منشاء غول سیاره ها شناسایی شد
نیو وبلاگ: فیزیك دانان با مشاهده تصویر فروسرخ یك غول سیاره تازه متولد شده موسوم به ˮPDS هفتاد bˮ و مشاهده دیسك اطراف آن برای نخستین بار، در نهایت موفق به رصد منشاء گرد و غبارآلود و گازی غول سیاره ها شدند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، یك تیم بین المللی از فیزیك دان ها بالاخره مدركی از دیسك های سیاره ای به دست آوردند كه وزن قابل توجهی به مدلهای نظری فعلی درباره شكل گیری سیاره ها می دهد. این دیسك های گازی كه توسط گرد و غبار محصور شده اند تابحال از شناسایی فرار كرده بودند.
یك مطالعه بین المللی كه توسط دانشكده فیزیك و نجوم "موناش"(Monash) در ملبورن استرالیا انجام شد با استفاده از كمك "تلسكوپ بسیار بزرگ"(VLT) در شیلی به رصد مراحل اولیه تشكیل سیاره پرداخت.
تلسكوپ VLT متشكل از چهار تلسكوپ نوری است كه هر كدام از آنها واقعاً بزرگ هستند و باهم تركیب شده اند تا بزرگترین تلسكوپ نوری زمین را بسازند.
تیم تحقیقاتی تحت رهبری دكتر "والنتین كریستیائنس" از دانشگاه موناش، از VLT برای جمع آوری تصاویر فروسرخ از طول موج های مختلف یك غول سیاره جدید بهره برد.
سیاره غول پیكر یا غول سیاره(Giant planet) به سیاره های بسیار بزرگ گفته می شود. پیكر چنین سیاره هایی بیشتر بطور عمده بجای سنگ یا سایر مواد جامد، از موادی با نقطه جوش پایین (گاز یا یخ) تشكیل شده است، اما سیاره های غول پیكر جامد نیز وجود دارند.
چهار سیاره غول پیكری كه تابحال در منظومه شمسی شناخته شده اند شامل مشتری، كیوان، اورانوس و نپتون هستند. هویت خیلی از سیاره های فراخورشیدی غول پیكر دیگر نیز در مدار ستاره های دیگر دانسته شده است.
دكتر كریستیائنس می گوید: ما نخستین شواهد از وجود دیسك گاز و گرد و غبار در اطراف غول سیاره را پیدا كردیم كه بعنوان دیسك سیاره ای شناخته می شوند. ما فكر می نماییم كه قمرهای بزرگ مشتری و دیگر غول های گازی در چنین دیسك هایی متولد شده اند، بدین سبب مطالعه ما كمك می نماید چگونگی شكل گیری سیارات در منظومه شمسی را توضیح دهیم.
دانشمندان مدتها با تكنیك های گوناگون و در طول موج های مختلف به دنبال این دیسك ها بودند اما فایده ای نداشت. كلید این كشف در یك الگوریتم توسعه یافته توسط تیم تحقیقاتی دانشگاه موناش برای استخراج سیگنال های ضعیف از مجموعه داده های پیچیده بود.
از آنجایی كه سیاره های تازه متولد شده در نور ستاره خود غوطه ور می شوند، نیاز است كه تابش خیره كننده ستاره آن از تصاویر حذف شود. هنگامی كه این كار صورت گیرد، دیسك سیاره ای خودرا نشان داده است.
كریستیائنس می گوید: باوجود جستجوی شدید، دیسك های سیاره ای تاكنون از شناسایی فرار می كردند. این اولین شواهدی است كه نشان داده است كه مدلهای نظری شكل گیری سیاره های غول پیكر دور از دسترس نیست.
این كشف ما را به فهم دقیق تری از چگونگی شكل گیری منظومه شمسی و حتی پدید آمدن ما بر روی زمین می رساند.
سیاره غول پیكر یا غول سیاره(Giant planet) به سیاره های بسیار بزرگ گفته می شود. پیكر چنین سیاره هایی بیشتر بطور عمده بجای سنگ یا سایر مواد جامد، از موادی با نقطه جوش پایین (گاز یا یخ) تشكیل شده است، اما سیاره های غول پیكر جامد نیز وجود دارند.
چهار سیاره غول پیكری كه تابحال در منظومه شمسی شناخته شده اند شامل مشتری، كیوان، اورانوس و نپتون هستند. هویت خیلی از سیاره های فراخورشیدی غول پیكر دیگر نیز در مدار ستاره های دیگر دانسته شده است.
سیاره های غول پیكر گاهی نیز به نام سیاره جوویان یا سیاره مشتری مانند نامیده می شوند. از آنها گاهی هم بعنوان غول های گازی یاد می شود. با این وجود، خیلی از اخترشناسان امروز این اصطلاح را تنها در مورد مشتری و كیوان به كار می برند. برای اینكه اورانوس و نپتون را به خاطر تركیبات مختلفی كه دارند بعنوان غول های یخی می شناسند.
هر دو نام بطور بالقوه تا اندازه ای گمراه كننده هستند. همه سیاره های غول پیكر عمدتاً متشكل از مواد مایعی با نقطه های بحرانی بالاتر از دمای آنها هستند، جایی كه فازهای گازی و مایع به صورت مجزا و مشخصی وجود ندارد. در مورد مشتری و زحل، اجزای تشكیل دهنده اصلی هیدروژن و هلیوم و در مورد اورانوس و نپتون آب، آمونیاك و متان است.
این تحقیق در مجله Astrophysical Journal Letters انتشار یافته است.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب