همكاری لاكهید مارتین و جنرال موتورز برای ساخت ماه نوردهای نسل جدید
نسل جدیدی از ماه نوردها که با همکاری دو شرکت ˮلاکهید مارتینˮ و ˮجنرال موتورزˮ محقق خواهد شد، می تواند توسط فضانوردان برنامه ˮآرتمیسˮ بمنظور گسترش و پیشرفت اکتشاف در سطح ماه استفاده گردد.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، شرکت های "لاکهید مارتین" و "جنرال موتورز" درحال همکاری برای تولید یک ماه نورد نسل جدید برای برنامه "آرتمیس" ناسا هستند. این کاوشگر که "Lunar Terrain Vehicle" (LTV) نامیده می شود، نه فقط قادر به جابجایی فضانوردان خواهد بود، بلکه بطور خودران نیز فعالیت خواهدنمود.
ماموریت "آپولو 17" در سال 1972 نه فقط آخرین باری بود که فضانوردان روی ماه قدم زدند، بلکه آخرین باری بود که به مقصد ماه سفر کردند. در بین تجهیزات این سفر، یک وسیله نقلیه الکتریکی موسوم به "LRV" با وزن 260 کیلوگرم حاضر بود که برای نخستین بار با "آپولو 15" به ماه پرواز کرد و قادر به حرکت با سرعت 18 کیلومتر در ساعت بود. این وسیله نقلیه، فضانوردان را تا فاصله 7.6 کیلومتری از محل فرود جابجا می کرد و به آنها امکان می داد مناطق بیشتری را کاوش کنند.
از آن زمان توسعه چنین وسایل نقلیه ای متوقف شده، اما ناسا امیدوار است که بتواند این رویه را با برنامه "آرتمیس" خود تغییر دهد که هدف آن نه فقط بازگشت فضانوردان به ماه، بلکه ایجاد حضور دائمی انسان در این قمر است.
ناسا برای پشتیبانی از این مساله می خواهد وسایل نقلیه الکتریکی جدیدی بسازد که باتوجه به موفقیت ماه نوردهای "آپولو" ساخته خواهند شد و می توانند 95 درصد از سطح ماه را که هنوز توسط انسان بازدید نشده است، کاوش کنند.
این ماه نوردهای جدید با همان فرودگری که فضانوردان را به ماه می رساند، حمل نخواهند شد، اما بعد از فرود و استقرار توسط یک فضاپیمای بدون سرنشین قادر خواهند بود بصورت خودران یا تحت کنترل ازراه دور فعالیت کنند.
بدین سبب آنها قادر خواهند بود بدون نیاز به حضور انسان به تنهایی وظایف خودرا انجام دهند و این امکان را به ماموریت ها می دهند تا در زمان کمتری کارهای علمی یا تجاری بیشتری انجام دهند.
تصاویر نشان میدهد که این ماه نوردها دارای یک کابین تحت فشار هستند، به این معنا که فضانوردان می توانند سفرهای بسیار طولانی تر را با آنها به آسانی انجام دهند.
این ماه نوردها قادر به فعالیت در زمینهای ناهموار و مقاومت در مقابل دمای شدیدا متغیر ماه هستند که می تواند از 138 درجه سانتیگراد در حضور نور خورشید به منفی 162 درجه سانتیگراد در شب یا در سایه برسد. این توانایی نه فقط به آنها امکان می دهد تا مناطقی مانند قطب جنوب ماه را کاوش کنند، بلکه در شب های 14 روزه ماه نیز که موجب از میان رفتن باتری ها و وسایل الکترونیکی وسایل نقلیه دوران ماموریت های "آپولو" می شد، زنده خواهد ماند.
"مدهو راگاوان" مدیر گروه تحقیق و توسعه جهانی در "جنرال موتورز" می گوید: بزرگترین تفاوت این است که وقتی شما برای ماه و برای کاربردهای فضایی وسیله طراحی می کنید، نیروی جاذبه با زمین متفاوت می باشد و باید مورد توجه قرار گیرد. نوسانات شدیدی در دما نیز وجود دارد و تابش اشعه ها در فضا نیز از نظر طراحی سیستم، یک چالش است. شما همین طور برای فضای خلاء کار می کنید و سیستم های خودرا باید طوری طراحی کنید که در مقابل شوک پرتاب با موشک مقاومت کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب