مدیرعامل انجمن حمایت از كودكان كار:
محو پایدار كار كودك، مستلزم یك اراده ملی و جهانی است
به گزارش نیو وبلاگ مدیرعامل انجمن پشتیبانی از کودکان کار با تکیه بر این که محو پایدار کار کودک مستلزم یک اراده ملی و جهانی است، اظهار داشت: همه ارکان جامعه از نهادهای حاکمیتی و دولتی گرفته تا تشکل های غیردولتی باید تلاش کنند تا در نهایت بچه ها نه تنها از چرخه کار بلکه از همه صدمه ها دور شوند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایرنا، قاسم حسنی روز شنبه ۲۲ خرداد مصادف با ۱۲ ژوئن روز جهانی مبارزه با کار کودکان در میزگرد تخصصی با عنوان مبارزه با کار کودک، با بیان این مورد که سال ۲۰۲۱ از سوی سازمان ملل متحد بعنوان سالِ مبارزه با کار کودک نامگذاری شده است، عنوان کرد: شکی نیست که کودکان اصلی ترین دارایی یک کشور هستند و با هر نگرش سیاسی و ایدئولوژیک، برای رسیدن به یک جامعه مطلوب، توجه به کودکان ملی ترین و بنیادی ترین کار امکان دارد.
وی با اشاره به اینکه کارِ کودک، یعنی درگیر نمودن کودکان در فعالیتهای اقتصادی که سبب محرومیت آنها از حقوق حقه شان شده و به صورت معمول با صدمه و بهره کشی همراه می باشد، اضافه کرد: وقتی در جامعه ای صدمه و کار کودک به شکل عام وجود دارد، با جامعه ای مواجهیم که گروه های مختف اجتماعی آن در تنگنا و فشار و نابسامانی هستند.
این فعال اجتماعی با تکیه بر این که وضعیت کودکان یک کشور، آیینه تمام نمای وضعیت همه جمعیت کشور و سیاستگذاران آن است، درباره عملکرد انجمن پشتیبانی از کودکان کار توضیح داد: انجمن با اشراف به این نکته که پشتیبانی از کودکان جز وظایف دولت ها و حکومت هاست، تصمیم گرفت با اتخاذ دو روش، گوشه ای از کار را بگیرد؛ یکی ارائه خدمات مستقیم به کودکان گروه هدف که ما را از نظریه دادنِ خالی و گلایه مندی بی عمل، خارج کرد تا به شکلی برادری مان را ثابت نماییم و دوم اینکه با استفاده از نظریه های بومی و بدون استفاده از ترجمه کتابی از فلان دانشمندِ فلان کشور، با استفاده از مختصات فکری، فرهنگی و اقتصادی جامعه خودمان کار را انجام دادیم.
مدیرعامل انجمن پشتیبانی از کودکان کار افزود: انجمن با سه محور نگاهی فعالیتش را شروع کرد، نخستین محور حمایت بود با نقطه ثقلِ مددکاری اجتماعی. مددکار، آدم ها را فارغ از هرگونه نژاد، زبان، برچسب سیاسی و اجتماعی، قومیت و غیره، برپایه حقوق انسانی افراد به رسمیت می شناسد. با همین نگاه بچه ها را از چرخه کار و صدمه دور می کند و پشت میز آموزش می نشاند.
وی تصریح کرد: باآنکه نگه داشتن مستمر بچه ها در چرخه حمایتی و آموزشی کار سختی بود، چون کودکان کار در شرایط شکننده ای هستند و امکان خروج شان از چرخه آموزشی و حمایتی خیلی زیاد است و انجمن برای اطمینان از حضور بچه ها، رویکردهای حمایتی اش را همواره ادامه می داد، البته به نحوی که گداپروری رخ ندهد و عزت، شأن و کرامت کودکان پایین نیاید. دومین محور، آموزش است، که در این محور باآنکه فراگیرترین بخش آن سوادآموزی است، اما تنها به سوادآموزی محدود نمی گردد و آموزش را به معنای توانمندسازی بچه ها در حوزه های مختلف می بینیم. محور سوم فعالیت هایمان هم ترویج است.
او افزود: سیاست های کلانِ حکومتی اگر منطبق با منافع کودکان و اولویت بخشی به کودکان نباشد، هزاران انجمن هم نمی توانند کودکان را نجات دهند. یعنی اگر اتفاقات ساختاری شکل نگیرد، ما حتی اگر بتوانیم روزی کار کودکان را حتی به صفر هم برسانیم، این اتفاق مثل یک بیماری باردیگر برمی گردد. محو پایدار کار کودک، مستلزم یک اراده ملی و جهانی است که همه ارکان جامعه از نهادهای حاکمیتی و دولتی گرفته تا تشکل های غیردولتی، کارفرمایان و مردم باید برای آن تلاش کنند تا در نهایت بچه ها نه تنها از چرخه ی کار، بلکه از همه صدمه ها دور شوند.
حسنی در مورد عملکرد انجمن پشتیبانی از کودکان کار در طول دو دهه اخیر بیان نمود: انجمن در سالهای گذشته خدمات مختلفی را به ۱۳ هزار کودک ارائه کرده است. البته این بدان معنا نیست که همه این کودکان به مدارج علمی عالی رسیدند، به صورت طبیعی سطح اثرگیری کودکان با یکدیگر مختلف است، ولی از میان کودکان نسل اول انجمن، تعدادی مشغول تحصیل در دانشگاه ها هستند. این که می بینیم کودکی که الفبا را در انجمن آموخت، امروز درحال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد است یا دیگر بچه های ما در دانشگاه های مختلف دنیا، در اروپا و اقیانوسیه تحصیل می کنند، پس می بینیم که انجمن اثربخشی مستقیمی هم بر زندگی کودکان داشته است.
او اضافه کرد: البته که این اثر بخشی نه فقط مختص خود کودکان، که در خانواده هایشان هم شکل گرفت. بچه های زیادی وقتی به انجمن آمدند، خواهر و برادران شان را از چرخه ی کار خارج کردند، یا اگر به صورت فرهنگ ازدواج زودهنگام در خانواده ی آنها وجود داشت، خود بچه ها کمک می کردند که خواهران شان در سنین ده، یازده سالگی ازدواج نکنند. ما هر رفتاری در جامعه داشته باشیم، بازتولید می شود، همانطور که اگر به جای انجمن پشتیبانی از کودکان کار، یک نهاد صدمه زا ایجاد شود، بدون شک بر روی جامعه اثر می گذارد. با این وجود ما زمانی می توانیم بگوییم به اثربخشی نهایی دست یافتیم که به محو پایدار کار کودک برسیم.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب