گذر قطعه ای از یک ستاره با سرعت شگفت آور از کنار ما
یک قطعه ستاره ای با سرعت بیش از سه میلیون کیلومتر در ساعت از کهکشان راه شیری ما درحال عبور است و مطالعه این ستاره سرگردان می تواند به توضیح ابرنواخترها کمک نماید.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، دانشمندان بتازگی یکی از سریع ترین ستاره های درحال حرکت را شناسایی کرده اند و ممکنست از آن پاسخ های ارزشمندی در مورد کیهان بدست آورند.
پژوهشگران دانشگاه "بوستون" قطعه ستاره ای از یک ابرنواختر موسوم به "LP 40-365" را کشف کرده اند که با سرعت زیاد و بیش از 3 میلیون کیلومتر بر ساعت از کهکشان راه شیری عبور می کند.
در صورتیکه این اتفاق، به خودی خود رویدادی نسبتاً نادر است، پژوهشگران متوجه شده اند که چرخش کامل آن که 8.9 ساعت طول می کشد، برای بقایای یک ابرنواختر، آرام و غیرمعمول است.
پرجرم ترین ستاره های گیتی، زندگی خودرا با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر(Supernova) به انتها می برند.
یک ابرنواختر زمانی رخ می دهد که یک ستاره ی درحال مرگ، آغاز به خاموش شدن می کند. آنگاه بطور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می کند.
طی این انفجار، ستاره، ماده ی خودرا به سمت فضا پرتاب می کند و ممکنست درخشندگی آن به مدت چند روز از کل یک کهکشان هم بیشتر باشد. هنوز هم می توان بقایای درخشان ستاره های منفجر شده را که صدها یا هزاران سال قبل از هم پاشیده اند، مشاهده کرد.
ابرنواخترها به قدری درخشان هستند که حتی یکی از همین ابرنواخترها در گذشته، در چین و در روز با چشم غیر مسلح مشاهده شده است.
البته ابرنواخترها بسیار نادر هستند. در کهکشان خودمان به طور متوسط در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می دهد که تعدادی از آنها نیز در پسِ غبارِ کهکشان پنهان می شوند. آخرین ابرنواختر قطعی که در کهکشان راه شیری دیده شد، ابرنواختر "کپلر" در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشان ها یافته اند.
پژوهشگران تشخیص دادند که تغییرات مکرر و سریع در میزان درخشش این قطعه ستاره ای تازه کشف شده احتمالاً به سبب چرخش سطحی آنست. همه ستارگان می چرخند، اما این روند برای هر قطعه ستاره ای که از انفجار شدیدی مانند این جان سالم به در ببرد، تسریع می شود.
مشاهدات پژوهشگران سرنخ هایی را در مورد ریشه های احتمالی این قطعه ستاره ای ارائه کرده است. "LP 40-365" احتمالاً قسمتی از یک ستاره کوتوله سفید بوده که از جرم یک شریک در یک منظومه دوگانه تغذیه می کرده است. در صورتیکه این دو ستاره به سرعت و بسیار نزدیک به یکدیگر می چرخیدند، احتمالاً هر دو آنها هنگامی که ستاره "LP 40-365" منفجر شده به بیرون پرتاب شده اند.
منظومه دوگانه (Binary system) منظومه ای از دو جرم آسمانی است که به اندازه ای به یکدیگر نزدیک هستند که برهمکنش گرانشی آنها موجب می شود که پیرامون یک گرانیگاه مشترک بگردند. در تعریف دقیق تر، منظومه دوگانه این گرانیگاه باید بیرون از هر دو جرم قرار داشته باشد تا در قالب منظومه سیاره-قمر یا منظومه سیاره ای دسته بندی نشود.
ترکیب این قطعه ستاره ای نیز می تواند به بینش علمی پژوهشگران بیافزاید. ستارگان دست نخورده به طور معمول از هیدروژن و هلیوم تولید شده اند، اما این قطعه بیشتر از فلز تشکیل شده است. طبق گفته پژوهشگران، فعل و انفعالات ابرنواختر موجب ایجاد عناصر پیچیده تری در آن شده است.
این قطعه ستاره ای یک فرصت نادر برای مطالعه پدیده ای است که علم تنها چند سال است که آماده بررسی آنست. همین طور تصویر کاملی از نحوه رفتار ابرنواخترها ارائه می دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب