گامی به سمت یافتن چاره ای برای پاک کردن خاطرات بد
پژوهشگران ˮدانشگاه کمبریجˮ در بررسی جدید خود دریافتند که شاید یک پروتئین خاص بتواند امکان تغییر دادن خاطرات و پاک کردن خاطرات بد را نشان دهد.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از سایتک دیلی، دانشمندان "دانشگاه کمبریج" (Cambridge University) در بررسی جدیدی دریافته اند که یک پروتئین خاص می تواند بعنوان نشانگر مورد استفاده قرار بگیرد تا نشان دهد که آیا میتوان خاطرات عاطفی را تغییر داد یا فراموش کرد. باآنکه این پژوهش روی حیوانات انجام شده است، اما دانشمندان امیدوارند که این یافته ها در نهایت به افراد مبتلا به "اختلال اضطراب بعد از سانحه" (PTSD) کمک کنند تا به زندگی متعادل تری برسند. دانشمندان باور دارند که میتوان خاطرات عاطفی را تغییر داد؛ ازاین رو شاید بتوان اختلال اضطراب بعد از سانحه را هم درمان کرد.
پژوهشی که در سال 2004 انجام شد، نشان داد که اگر حیوانات با "پروپرانولول" (Propranolol) تحت درمان قرار بگیرند، این امکان را خواهند یافت که صدمه را فراموش کنند. با این حال، به دست آوردن باردیگر نتایج گاهی اوقات دشوار بود و به تردید در مورد قابل تغییر بودن خاطرات منجر گردید.
حالا دانشمندان دانشگاه کمبریج نشان داده اند که وجود یک پروتئین خاص معروف به پروتئین "Shank" که مانند چارچوبی برای گیرنده های تعیین کننده قدرت اتصال نورون ها عمل می کند، می تواند شاخصی برای تعیین این مورد باشد که آیا میتوان خاطرات را در حیواناتی که با پروپرانولول تحت درمان قرار می گیرند، تغییر داد یا خیر. اگر این پروتئین کاهش پیدا کند، خاطرات قابل تغییر می شوند اما اگر پروتئین وجود داشته باشد، نشان داده است که خاطرات نمی توانند تغییر پیدا کنند. نتیجه به دست آمده می تواند توضیحی برای این مورد باشد که چرا پروپرانولول همیشه به فراموشی منجر نمی گردد.
دکتر "ایمی میلتون" (Amy Milton)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: ما خاطره ترس را با کمک یک شوک الکتریکی ملایم در موش ها به وجود آوردیم و سپس خاطره را باردیگر در آنها فعال کردیم تا ترس برای آنها یادآوری شود. ما بلافاصله بعد از یادآوری، تزریق پروپرانولول را انجام دادیم اما فراموشی را مشاهده نکردیم. سپس از وجود پروتئین Shank استفاده کردیم تا بفهمیم که آیا خاطرات در مراحل ابتدایی، ناپایدار شده اند یا خیر و دریافتیم که این طور نبوده است.
این نتیجه بدان معناست که پروتئین Shank می تواند بعنوان یک نشانگر زیستی برای حافظه قابل انعطاف مورد استفاده قرار بگیرد. ما هنوز نمی دانیم که آیا این پروتئین مستقیما در تنزل حافظه نقش دارد یا محصول جانبی یک واکنش عمیق تر است. آنچه پروتئین انجام می دهد، این است که امکان درک بیوشیمی حافظه را فراهم آورد.
این مکانیسم ها واقعا پیچیده هستند و ما باید در نظر داشته باشیم که این پژوهش در مورد حیوانات انجام شده؛ در حالیکه مغز انسان ها بسیار پیچیده تر است. ما نمی توانیم انتظار شرایطی را داشته باشیم که در آن میتوان بعضی از خاطرات را پاک کرد اما امیدواریم که با گذشت زمان بتوانیم عواملی را که به تغییر خاطرات در حیوانات منجر می شوند، شناسایی نماییم و آنها را به انسان های بیمار انتقال دهیم. ما انتظار داریم که در نهایت بتوانیم تأثیر ناخودآگاه خاطرات عاطفی صدمه زا را در افراد مبتلا به اختلال اضطراب بعد از سانحه کاهش دهیم و گامی برای درمان آنها برداریم.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب