نقش مدارهای ساقه مغز در صحبت کردن
نیو وبلاگ: پژوهشگران دانشگاه ˮکالیفرنیا سانفرانسیسکوˮ در مطالعه اخیرشان اظهار کرده اند مدارهای ساقه مغز، ریتم های تلفظ صوتی را ایجاد می کنند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، صداهای انسان همانند صدای خنده، گریه و ونگ ونگ نوزادان همان کیفیت ریتمیک صداهای تولید شده توسط خیلی از پستانداران، پرندگان آوازخوان و حتی تعدادی از گونه های ماهی را دارند. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو در مطالعه اخیرشان کشف کرده اند که یک خوشه کوچک از نورون ها در ساقه مغز نه فقط سرعت کارهای ما را تنظیم می کنند، بلکه تلفظ صوتی(vocalization) را نیز با تنفس هماهنگ می کنند.
دکتر "کوین یاکل"(Kevin Yackle) نویسنده ارشد این مطالعه اظهار داشت: تنها برای خندیدن یا فریاد زدن، بدن باید حدود ۱۰۰ ماهیچه مختلف را در یک الگوی ریتمیک در یک نفس هماهنگ کند و ما طی این مطالعه کشف کردیم هنگامی که این نورون ها روشن می شوند، این قابلیت را ناخودآگاه به ما می دهند.
به شکل گسترده ای درک شده است که خیلی از حیوانات و انسان، کنترل ذاتی تنفس خودرا دارند و لازم نیست از مغز خود برای انجام آن استفاده کنند. یاکل و دیگر پژوهشگران این مطالعه درباره این مساله که همین کنترل برای تلفظ صوتی ذاتی نیز وجود دارد، شک داشتند بنا بر این به بررسی آن پرداختند.
برای تایید وجود این مدار مغزی، یاکل و تیمش صداهایی را که بچه موش ها هنگام جدا شدن از مادرشان تولید می کردند، مورد مطالعه قرار دادند. گریه نوزادان یک الگوی قابل تشخیص در رابطه با حرکات عضلانی خاص داشت. پژوهشگران سپس مشخص کردند که کدام سلول ها در ساقه مغز مسئول این ریتم هستند که معلوم شد یک مدار ناشناخته مسئول این امر است که بنظر می رسد تنفس را کنترل می کند و ماهیچه های مورد نیاز را برای تولید صداهای صوتی هماهنگ می کند.
شناسایی این سیستم دانشمندان را قادر خواهد ساخت تا به سوالات پیش آمده در مورد نحوه صحبت کردن ما و این که چرا برخی افراد در انجام آن مشکل دارند، پاسخ دهند.
یاکل اظهار داشت: ممکنست وقتی یاد می گیریم صحبت نماییم، فکر نماییم که می توانیم این سیستم را دور بزنیم یا مستقیما آنرا کنترل نماییم. اما ساختار تغییر یافته در این سیستم تولید الگو می تواند موجب لطمه شناسی گفتار شود.
پژوهشگران با بررسی برخی مطالعات دریافتند کودکان مبتلا به اوتیسم در اوایل زندگی خود بطور ذاتی انواع مختلفی از صداها را نسبت به سایر کودکان تولید می کنند. تعدادی از کودکان مبتلا به اوتیسم یا قادر به صحبت کردن نیستند یا در تولید و درک لحن و ریتم گفتار مشکل دارند. اوتیسم گونه ای اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.
یاکل اظهار داشت: چنین لطمه شناسی گفتاری اغلب بعنوان ناتوانی در یادگیری نحوه صحبت کردن در نظر گرفته می شود. یک کودک ممکنست یک زبان را بشنود و یاد بگیرد، اما اگر سیستمی که به او اجازه تلفظ کردن را می دهد به صورتی متفاوت باشد، ممکنست نتواند نفس و حرکات خودرا برای ایجاد صداها هماهنگ کند. اگر ما بدانیم که این سیستم از چه لحاظ متفاوت می باشد، ممکنست نحوه آموزش صحبت کردن به برخی افراد را تغییر دهیم.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب