در پژوهشی تازه با تاكید بر شهر اهواز عنوان شد
ساخت شهرهای کم کربن راه نجات از آلودگی
نیو وبلاگ: در شرایطی که تغییرات آب وهوایی به تهدیدی جدی جهت زندگی روزمره در شهرهای بزرگ تبدیل گشته، بررسی راهکارهایی برای کاهش این بحران، بالاتر از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. اهواز یکی از همین شهرهای در معرض خطر است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، گرم شدن زمین دیگر فقط یک هشدار جهانی نیست، بلکه پدیده ای است که اثراتش را هر روز در هوای آلوده، طوفان های گرد و خاک، و افزایش دمای غیرطبیعی در خیلی از شهرهای کشور حس می نماییم. اهواز، به عنوان یکی از بزرگ ترین شهرهای ایران، در معرض سه خطر اصلی ناشی از تغییرات اقلیمی قرار دارد: افزایش دما، تغییرات بارش و تشدید طوفان های گرد و غبار. شهرها بطور کلی مسئول بخش بزرگی از مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای هستند و همین مسئله، آنها را به کانون تغییرات اقلیمی مبدل کرده است. مطالعات نشان داده اند که ۸۰ درصد انرژی مصرفی دنیا و همین مقدار از گازهای گلخانه ای در شهرها تولید می شود. این یعنی اگر بدنبال چاره ای برای روبرو شدن با تغییرات اقلیمی هستیم، باید از شهرها شروع نماییم.
در سالیان اخیر، خیلی از کشورها به ایجاد «شهرهای کم کربن» و حتی «کربن صفر» روی آورده اند. شهرهایی که با بهره گیری از انرژی های پاک، حمل و نقل عمومی مؤثر، کاهش مصرف سوخت های فسیلی و طراحی هوشمند، ردپای کربن خودرا به حداقل می رسانند. اما در ایران، این مفهوم هنوز جایگاه روشنی ندارد. با این وجود، شرایط بحرانی اهواز – شامل رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه صنعتی و آلودگی شدید هوا – این شهر را به یکی از اولویت های اصلی برای ورود به مسیر شهر کم کربن مبدل کرده است. برای شروع این مسیر، لازم است بدانیم چه عواملی بیشترین تأثیر را بر میزان آلودگی کربنی دارند و چطور میتوان با برنامه ریزی شهری دقیق، این تأثیر را کم کرد.
در همین راستا، جبرائیل قربانیان و چهار تن از محققان گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، تحقیقی انجام داده اند تا امکان طراحی یک الگوی ساده و قابل اجرا برای ساخت شهری کم کربن در اهواز بررسی شود. هدف آنها شناسایی عوامل مؤثر در پایین آوردن انتشار کربن و کمک به توسعه پایدار این شهر است؛ مسیری که می تواند شرایط زندگی را در اهواز بهتر کند و الگویی برای دیگر شهرهای ایران باشد.
برای انجام این مطالعه، تیم مطالعه ابتدا به جمع آوری اطلاعات از منابع علمی و تجربیات جهانی پرداخت. سپس با طراحی پرسش نامه ای تخصصی، دیدگاه ۲۰ نفر از کارشناسان شهری را در ارتباط با ۶ معیار اصلی و ۱۵ زیرشاخص اثرگذار در پایین آوردن کربن جویا شد. سپس تحلیل داده ها با بهره گیری از روش های آماری انجام شد تا نتایجی دقیق و قابل اعتماد به دست آید.
نتایج به دست آمده نشان می دهند که در اهواز، سه بخش «حمل ونقل و دسترسی»، «ساختمان سازی» و «زیرساخت ها» بیشترین نقش را در انتشار یا کاهش گازهای گلخانه ای دارند. بخش حمل و نقل با بیشترین وزن اهمیت، در رتبه اول قرار گرفت. این یعنی اصلاح سیستم حمل و نقل می تواند بیشترین تأثیر را در پایین آوردن کربن در این شهر داشته باشد. همین طور عواملی مانند طراحی ساختمان ها، استفاده از وسایل کم مصرف انرژی و سبک زندگی کم کربن نیز جزو مؤثرترین زیرشاخص ها بودند.
در توضیح بیشتر یافته ها، پژوهشگران به این نکته اشاره کردند که طراحی هوشمند ساختمان ها، بطورمثال با بهره گیری از عایق حرارتی، شیشه های دوجداره و نور طبیعی، می تواند مصرف انرژی را کم کند. همین طور گسترش استفاده از حمل و نقل عمومی، مسیرهای دوچرخه سواری و خودرو های برقی، گام هایی کلیدی برای کاهش آلودگی هستند. ترویج فرهنگ صرفه جویی در مصرف انرژی، بازیافت پسماندها و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر نیز از دیگر راهکارهای مؤثر پیشنهادی هستند.
بدون تردید، اهمیت این یافته ها فراتر از شهر اهواز است و باتوجه به شرایط مشابه در خیلی از کلانشهرهای ایران، می توان از این مدل برای برنامه ریزی شهری در دیگر نقاط کشور نیز استفاده کرد. همین طور مشارکت مردم، خصوصاً در سبک زندگی و مصرف انرژی، نقشی تعیین کننده در موفقیت اینگونه برنامه ها خواهد داشت. مسئولان شهری، معماران، طراحان شهری و حتی شهروندان عادی، همگی می توانند با اقدامات ساده ولی هدفمند، در پایین آوردن انتشار کربن نقش داشته باشند.
مقاله علمی پژوهشی برگرفته از این مطالعه باارزش در فصلنامه علمی پژوهشی «جغرافیا» وابسته به انجمن جغرافیایی ایران، انتشار یافته است. نتایج ارائه شده در این مقاله می توانند نقطه شروعی برای تغییر دیدگاه به مسایل محیط زیستی باشند؛ خصوصاً در شهرهایی مانند اهواز که با چالش های شدید اقلیمی روبرو هستند.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب