راهبردهایی برای كاهش انتقال كووید-19 در فضاهای بسته
نیو وبلاگ: پژوهشگران دانشگاه های گوناگون، راهبردهایی ارایه داده اند كه می تواند به كاهش میزان انتقال كووید-19 در فضاهای بسته كمك نماید.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، ماسک زدن، رعایت فاصله اجتماعی و دوری از تجمعات، راهبردهایی هستند که باید برای پیش گیری از مبتلاشدن به کووید-۱۹ رعایت شوند. در صورتیکه جهان در انتظار یک واکسن ایمن و موثر است، این دستورالعمل های مربوط به بهداشت عمومی برای کنترل همه گیری کووید-۱۹ سفارش می شوند. در هر حال با سرد شدن هوا، مردم مجبور هستند زمان بیشتری را در فضاهای بسته بگذرانند و همین موضوع سبب می شود که پیش گیری از انتقال بیماری، چالش برانگیزتر باشد.
پژوهشگران، بررسی های بسیاری را برای ارزیابی "هواپویش" یا "آیرودینامیک"(Aerodynamics) بیماریهای عفونی انجام داده اند. نتایج این بررسی ها، راهبردهایی را برای کاهش خطر ارائه می دهد که بر درک دقیق نحوه ترکیب ذرات عفونی با هوا در فضاهای بسته مبتنی است.
پژوهش هایی که در ابتدای همه گیری انجام شدند، بر نقش قطرات ناشی از سرفه و عطسه در انتقال بیماری تمرکز داشتند. با این وجود، نتایج بررسی ها نشان می دهند که انتقال ذرات ریز بواسطه کارهای روزمره و بوسیله هوا نیز ممکنست یک مسیر خطرناک برای آلودگی باشد. برای مثال، در ماه مارس، ۵۳ خواننده از میان ۶۱ خواننده در ایالت واشنگتن، بعد از یک تمرین کر گروهی دو ساعته آلوده شدند. نمونه دیگر که در در استان چجیانگ چین رخ داد، در بین مسافران یک اتوبوس بود. از میان ۶۷ مسافری که دو ساعت در یک اتوبوس با یک فرد آلوده به کووید-۱۹ گذراندند، نتیجه آزمایش ۲۴ نفر مثبت اعلام گردید.
"ویلیام ریستنپارت"(William Ristenpart)، مهندس شیمی "دانشگاه کالیفرنیا، دیویس"(UC Davis) در بررسی های خود دریافت هنگامی که افراد با صدای بلند صحبت می کنند یا آواز می خوانند، تعداد ذرات ریز انتشار یافته بیشتر از زمانی است که با صدای معمولی صحبت می کنند. بررسی ها نشان داد که ذرات تولید شده هنگام فریاد زدن، بسیار بیشتر از تعداد ذرات تولید شده در هنگام سرفه کردن است. پژوهشگران در بررسی خوکچه هندی دریافتند که آنفلوانزا می تواند به وسیله ذرات آلوده غبار منتقل شود. پژوهشگران باور دارند که اگر این مساله در مورد کروناویروس نیز درست باشد، اشیایی که غبار آلوده را منتشر می کنند نظیر دستمال کاغذی نیز می توانند خطرناک باشند.
"آبیشک کومار"(Abhishek Kumar)، پژوهشگر "دانشگاه کلرادو بولدر"(CU Boulder) و همکارانش، بر نحوه گسترش ویروس طی اجرای موسیقی تمرکز کردند. آنها به بررسی نتایج آزمایش هایی پرداختند که برای اندازه گیری میزان انتشار ذرات هوایی توسط نوازندگان طراحی شده اند.
"جین هتزبرگ"(Jean Hertzberg)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: در ابتدای پژوهش، همه نگران فلوت بودند اما بررسی ها نشان داد که فلوت، ذرات چندانی تولید نمی نماید. از طرف دیگر، سازهایی مانند کلارینت و ترومپت که دارای سطوح مرطوب و مرتعشی هستند، مستعد تولید ذرات معلق در هوا هستند. خبر خوب این است که این ذرات، قابل کنترل هستند. با گذاشتن یک ماسک جراحی روی دهانه خروجی این سازها، میزان ذرات هوایی کاهش پیدا می کند تا به میزان ذراتی که با صدای طبیعی منتقل می شوند، برسد.
"رویان هه"(Ruichen He)، پژوهشگر "دانشگاه مینه سوتا"(University of Minnesota) و همکارانش، راهبرد مشابهی را در کاهش ذرات مورد بررسی قرار دادند. بااینکه سطح ذرات هواپخش تولید شده توسط نوازندگان و سازهای مختلف متفاوت می باشد، آنها به ندرت بیشتر از یک فوت منتشر می شوند. آنها یک مدل صندلی حساس به بیماریهای همه گیر را برای ارکسترهای زنده طراحی کردند و محل قرار دادن فیلترها و شنوندگان را نیز مشخص کردند تا میزان خطر را کاهش دهند.
در صورتیکه حالا خیلی از کارمندان در خانه کار می کنند، کارفرمایان در جستجوی یافتن راهی هستند تا با حفظ فاصله اجتماعی، به بازگشایی محل کار خود بپردازند. "کلبی کرامر"(Kelby Kramer) و "جرالد وانگ"(Gerald Wang)، پژوهشگران "دانشگاه کارنگی ملون"(Carnegie Mellon University) با کمک شبیه سازی دوبعدی، شرایطی را شناسایی نمودند که می تواند از ازدحام در فضاهای بسته مانند راهروها پیشگیری کند.
رفتن به ساختمان های اداری و خروج از آنها با خودرو های سواری نیز می تواند خطر عفونت را بوجود آورد. "کنی بروئر"(Kenny Breuer)، پژوهشگر "دانشگاه براون"(Brown University) و همکارانش، شبیه سازی هایی را بر طبق نحوه حرکت هوا میان اتاق خودرو ها انجام دادند تا راهبردهایی برای کاهش میزان عفونت عرضه کنند. بررسی های آنها نشان میدهد که اگر هوا در نقاطی دور از مسافران به اتاق خودرو وارد و از آن بیرون رود، ممکنست خطر انتقال کم شود. بگفته پژوهشگران، در خودرو های سواری بهتر است که بعضی از شیشه ها بالا و برخی پایین باشند تا خطر انتقال کم شود.
"مارتین بازانت"(Martin Bazant) و "جان بوش" (John Bush)، ریاضیدانان دانشگاه "ام.آی. تی" (MIT)، دستورالعمل های ایمنی جدیدی را بر طبق مدلهای کنونی انتقال بیماری از هوا ارایه داده اند تا بالاترین سطح انتقال را در محیط های بسته شناسایی کنند.
دستورالعمل های آنها، به معیاری موسوم به "زمان قرار گرفتن در معرض تجمع" بستگی دارد که با ضرب کردن تعداد افراد یک اتاق در مدت زمان قرار گرفتن در معرض آلودگی تعیین می شود. بالاترین میزان انتقال، به اندازه و میزان تهویه اتاق، پوشش صورت حاضران، عفونی بودن ذرات هوایی و سایر عوامل بستگی دارد. پژوهشگران برای سهولت بخشیدن به اجرای این طرح، با "قاسم خان"(Kasim Khan)، مهندس شیمی این دانشگاه همکاری کردند تا اپلیکیشنی را عرضه کنند که میزان انتقال را تخمین می زند.
پژوهشگران باور دارند که داشتن درک بهتری از نحوه حرکت ذرات آلوده در اتاق می تواند به ارائه راهبردهای هوشمندانه تری برای کاهش میزان انتقال کمک نماید.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب