یافته جدید محققان برای تكمیل نمای گذشته زمین؛

سیارکی که بزرگتر از سیارک نابودکننده دایناسورها بوده است

سیارکی که بزرگتر از سیارک نابودکننده دایناسورها بوده است به گزارش نیو وبلاگ، محققان می گویند سیارکی که دو میلیارد سال پیش به زمین برخورد کرده و بزرگ ترین دهانه برخوردی زمین را در آفریقای جنوبی تشکیل داده است، حتی از سیارکی که دایناسورها را منقرض کرد هم بزرگتر بوده است.


به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، تحقیقات جدید نشان داده است سیارکی که دو میلیارد سال پیش در آفریقای جنوبی کنونی به زمین برخورد کرد، حتی بزرگتر از سیارکی بوده که احیانا سبب انقراض دایناسورها شده است.
مطالعات قبلی تخمین زده اند که بزرگترین دهانه برخوردی زمین معروف به وردفورت (Vredefort) توسط سیارکی با عرض حدود ۱۵ کیلومتر که با سرعت ۱۵ کیلومتر بر ثانیه با زمین برخورد کرده، تشکیل شده است، اما یک مطالعه جدید این مورد را رد می کند و محققان آن می گویند که این سنگ فضایی در واقع تا ۲۴ کیلومتر عرض داشته است.
محققان دانشگاه روچستر می گویند برخورد سیارکی که دهانه وردفورت در نزدیکی شهر ژوهانسبورگ کنونی را بر جای گذاشته، نتایج ویرانگری در سرتاسر سطح سیاره زمین داشته است.
آنها امیدوارند که مطالعه شان به دانشمندان اجازه دهد تا رویدادهای برخوردی را در زمین و سایر سیارات، چه در گذشته و چه در آینده، بهتر شبیه سازی کنند.
"ناتالی آلن" که حالا دانشجوی دکترا در دانشگاه جان هاپکینز است، می گوید: شناخت بزرگترین ساختار برخوردی که ما روی زمین داریم، خیلی مهم است. دسترسی به اطلاعات عرضه شده توسط ساختاری مانند دهانه وردفورت فرصتی عالی برای آزمایش مدل و درک ما از شواهد زمین شناسی است تا بتوانیم تاثیرات روی زمین و فراتر از آنرا بهتر درک نماییم.
دهانه وردفورت در طول دو میلیارد سال قبل با فرسایش روبرو شده است. این امر، تخمین مستقیم اندازه دهانه در زمان برخورد اولیه و در نتیجه اندازه و سرعت سیارکی را که این دهانه را ایجاد کرده، برای دانشمندان دشوار کرده است.
جرمی که ۱۵ کیلومتر عرض دارد و با سرعت ۱۵ کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند، دهانه ای به قطر حدود ۱۷۲ کیلومتر بوجود می آورد که این رقم بسیار کوچکتر از برآوردهای فعلی برای دهانه وردفورت است.
شواهد و اندازه گیری های جدید زمین شناسی تخمین می زند که قطر اولیه این دهانه در زمان برخورد بین ۲۵۰ تا ۲۸۰ کیلومتر بوده است.
"آلن" و همکارانش شبیه سازی هایی را برای مطابقت با اندازه به روز شده این دهانه انجام دادند. نتایج آنها نشان داد که این سیارک باید حدود ۲۰ تا ۲۵ کیلومتر بزرگ تر بوده باشد و با سرعت ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر بر ثانیه حرکت نماید تا دهانه ای به طول ۲۵۰ را به وجود بیاورد.
این بدان معناست که این سنگ فضایی که دهانه وردفورت را ایجاد کرده است، بزرگتر از سیارکی بوده که دایناسورها را در ۶۶ میلیون سال قبل از بین برده و دهانه چیکشلوب(Chicxulub) را ایجاد کرده است.
دهانه چیکشلوب یا چیکسالوب یک دهانه برخوردی مدفون در زیر شبه جزیره یوکاتان در مکزیک است که مرکز آن در نزدیکی شهر چیکشلوب قرار دارد. تاریخ ایجاد این دهانه دقیقا بر مرز بین دو دوره زمین شناسی کرتاسه و پالئوژن منطبق است. قطر این دهانه بیشتر از ۱۸۰ کیلومتر و عمق آن حدود ۲۰ کیلومتر بوده است و مطابق با نظریات گوناگون، برخورد شهاب واره ای با قطر حداقل ۱۰ کیلومتر به سطح زمین سبب پیدایش این دهانه شده است.
برخوردی که باعث پدید آمدن دهانه چیکشلوب شد، اثرات مخربی در سطح جهانی همچون گرمایش گلخانه ای، آتشسوزی گسترده جنگلها، باران های اسیدی و تخریب لایه اوزون داشته است، علاوه بر این سبب وقوع رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن شد که دایناسورها را از صفحه روزگار محو کرد.
اگر دهانه وردفورت حتی بزرگ تر و با برخورد پرانرژی تری از آنچه دهانه چیکشلوب را ایجاد کرده، بوده است، ازاین رو برخورد وردفورت احیانا نتایج جهانی فاجعه بارتری را به دنبال داشته است.
"میکی ناکاجیما" محقق این مطالعه اظهار داشت: برخلاف برخورد چیکشلوب، برخورد وردفورت سابقه ای از انقراض دسته جمعی یا آتشسوزی جنگلها را به جای نگذاشته است، چونکه دو میلیارد سال پیش فقط شکل حیات تک سلولی وجود داشته و حتی هنوز هیچ درختی وجود نداشته است. با این وجود، این برخورد به صورت بالقوه گسترده تر از برخورد چیکشلوب بر آب و هوای جهانی تاثیر گذاشته است.
وی ادامه داد: گرد و غبار و ذرات معلق ناشی از برخورد وردفورت در سرتاسر سیاره زمین پخش شده و نور خورشید را مسدود کرده و سطح زمین را خنک کرده است که این می توانسته تاثیر مخربی بر موجودات فتوسنتز کننده داشته باشد.
وی افزود: بعد از ته نشین شدن گرد و غبار و ذرات معلق در هوا که امکان دارد از چند ساعت تا یک دهه طول کشیده باشد، گازهای گلخانه ای مانند کاردون دی اکسید که از این برخورد انتشار یافته، دمای کره زمین را به صورت بالقوه چندین درجه برای مدت طولانی افزایش داده است.
این شبیه سازی ها همینطور به محققان اجازه می دهد تا مواد پرتاب شده در اثر برخورد و مسافت طی شده از دهانه را مطالعه کنند. آنها می توانند از این اطلاعات برای تعیین موقعیت جغرافیایی توده های زمین در میلیاردها سال پیش استفاده نمایند. بعنوان مثال، تحقیقات قبلی مشخص کرد که موادی از این سیارک به منطقه کارِلیا واقع در روسیه امروزی پرتاب شده است.
محققان با استفاده از مدل خود دریافتند که دو میلیارد سال پیش فاصله آن توده خشکی که کارلیا در آن قرار داشته، تنها ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر با دهانه آفریقای جنوبی بوده است که فاصله ای بسیار نزدیکتر از فاصله این دو منطقه هم اکنون است.
"آلن" می گوید: تخمین موقعیت مکان خشکی ها در مدت ها قبل بسیار دشوار است. بهترین شبیه سازی های کنونی حدود یک میلیارد سال قبل را ترسیم کرده اند و هر چه بیشتر به عقب بروید، عدم قطعیت ها بیشتر می شوند.
وی ادامه داد: شواهد روشنی مانند نتایج این مطالعه می تواند به محققان اجازه دهد تا مدلهای خویش را آزمایش نمایند و به تکمیل نمای گذشته بپردازند.
این مطالعه در مجله Geophysical Research انتشار یافته است.




منبع:

1401/07/08
09:39:52
0.0 / 5
263
تگهای خبر: اطلاعات , تحقیقات , جهان , دانشگاه
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۱ بعلاوه ۲
newweblog.ir - حقوق مالکیت معنوی سایت نیو وبلاگ محفوظ است

نیو وبلاگ

وبلاگ عمومی