چین به دنبال ارسال میمون به ایستگاه فضایی برای تولید مثل
نیو وبلاگ: به گزارش نیو وبلاگ، چین می خواهد به منظور انجام پژوهش های علمی، میمون هایی را برای تولید مثل در فضا به ایستگاه فضایی خود بفرستد.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، چند روز پیش بود که ماژول نهایی ایستگاه فضایی تیانگونگ(Tiangong) چین معروف به منگتیان(Mengtian) به این ایستگاه متصل شد و مونتاژ نخستین ایستگاه انسانی اختصاصی یک کشور در مدار نزدیک زمین را تکمیل کرد.
رسانه دولتی ساوث چاینا مورنینگ پست(SCMP) حالا گزارش داده است که پژوهشگران چینی می خواهند میمون ها را به این ایستگاه ببرند تا بتوانند در فضا رابطه جنسی برقرار کنند.
در شش دهه تلاش انسان در فضا هنوز هیچ سابقه ای از آمیزش حیوانات بزرگ در فضا وجود ندارد. مأموریت های علمی بر روی شاتل های فضایی یا حتی ایستگاه فضایی بین المللی(ISS)، میزبان اشکال مختلفی از حیات بوده اند، از باکتری ها گرفته تا فضانوردان، اما هیچگاه حامل حیوانات بزرگ نبوده اند.
آیا میتوان در فضا رابطه جنسی داشت؟
در مقیاس میکروسکوپی، باکتری ها می توانند در فضا تولید مثل کنند، ازاین رو آنها در فضا رابطه جنسی داشته اند و سپس هم به زمین بازگشته اند. با افزایش اندازه موجودات زنده، تعداد نسبتاً زیادی مشکل ایجاد می شود. دنبال کردن یک دیدگاه علمی به این مفهوم است که ما متوجه می شویم که چه چیزهایی امکان دارد باعث این مشکلات شود.
آدام واتکینز(Adam Watkins)، استاد فیزیولوژی تولید مثل و رشد می گوید، نزدیک ماندن فیزیکی در گرانش صفر خیلی سخت است، چونکه فشار خون پایین تری که فضانوردان در فضا تجربه می کنند به این مفهوم است که حفظ نعوظ و برانگیختگی دشوار است.
فراموش نکنید که ایستگاه فضایی بین المللی و فضاپیما بشدت محدودیت فضا دارند و هیچ فضایی برای امورات شخصی و صمیمی باقی نمی گذارد.
امکان برقراری رابطه جنسی در فضا وجود دارد، اما این عمل با دشواری هایی همراه می باشد. برپایه قانون کنش و واکنش، اگر یکی از زوج ها به دیگری نیرو وارد کند، به علت عدم وجود نیروی گرانش زمین که آنها را در سر جایشان نگه دارد، زوجی که به او نیرو وارد شده سرعت می گیرد و زوجین از یکدیگر جدا می شوند. برای رفع این مشکل میتوان آنها را به یکدیگر و به جسم ثابتی در فضاپیما بست یا از لباس های مخصوص استفاده نمود.
مشکل دیگری که وجود دارد اینست که در حالت گرانش صفر، خون بیشتر در قسمت های بالایی بدن، در سر و قفسه سینه جمع می شود و می تواند در نعوظ برای هر دو جنس مشکل ایجاد نماید. در فضا مردان گرفتار کاهش تستوسترون می شوند و این امر باعث کاهش میل جنسی آنها خواهد شد. همینطور در فضا، کارکرد قلب تحت تأثیر شرایط ریزگرانش کاسته می شود و سبب تضعیف عضلات و درنهایت خستگی بیشتر فضانوردان هنگام فعالیت می شود. ضمن این که به علت شرایط نامناسب محیط های غیر زمینی و بخصوص اثر تابش های فضایی بر جنین، امکان موفقیت لقاح و حاملگی در این محیط ها کم است.
البته حیوانات کوچک تر تابحال تا حدی شانس آمیزش در فضا داشته اند و بعضی از آزمایش های شوروی، آمیزش موفقیت آمیز را در موش ها در فضا ثبت کرده اند و حتی بعضی از آنها آبستن هم شده اند. هر چند در گزارش ها آمده است که با این وجود، در بازگشت به زمین، هیچ یک زایمان نکردند.
میمون ها چگونه در فضا آمیزش خواهند کرد؟
پژوهشگران گمان می کنند که قرار گرفتن در معرض پرتوهای کیهانی که در غیاب جو زمین در فضا بسیار قوی تر است، به کیفیت اسپرم و تخمک صدمه وارد می نماید. ازاین رو از آنجاییکه انسان ها به دنبال ایجاد پایگاه هایی در ماه و فراتر از آن هستند، خیلی مهم است که بدانیم آیا می توانیم با خیال راحت در این مکانها هم تولید مثل نماییم یا نه.
آمیزش و رابطه جنسی میمون ها در فضا بخشی از همین طرح بزرگ است که در صورت موفقیت، اسکان انسان ها در ماه و مریخ به دست افرادی چون ایلان ماسک تنها در چند سال آینده امکان پذیر خواهد شد.
ایستگاه فضایی تیانگونگ چین هم مانند ایستگاه فضایی بین المللی چندین ماژول دارد و بزرگترین آن به نام ونتیان(Wentian) می تواند میزبان چنین آزمایشی باشد. گزارش SCMP می گوید: این ماژول هم اکنون میزبان آزمایش های علوم زیستی است و کابینت های بیولوژیکی آن قابل گسترش و تنظیم مجدد هستند.
چین امکان دارد ابتدا با حیوانات کوچک تر شروع کند و سپس به سراغ حیوانات بزرگ تر برود تا بفهمد چگونه آنها با شرایط ریزگرانش و محیط فضایی خود سازگار می شوند. اما با افزایش اندازه حیوانات، مشکلات هم تشدید خواهند شد.
بعنوان مثال، میمون ها باید به صورت منظم تغذیه شوند و در گرانش صفر فضولات تولید می کنند که فضانوردان باید در مورد آنها چاره اندیشی کنند.
میمون هایی که در آزمایش های علمی مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا بیشتر عمر خویش را در قفس گذرانده اند. با این وجود، برای آزمایشی مانند این، آنها باید به فضا پرتاب شوند، چیزی امکان دارد آنها را بی نهایت بترساند و میمون ها هم در موقعیت های استرس زا با کاهش فعالیت یا رفتار تهاجمی واکنش نشان می دهند که هر دو رفتار، برنامه ها را به خطر می اندازد. در نهایت، جالب خواهد بود که ببینیم آیا چین موفق به انجام این آزمایش خواهد شد یا این که از عهده رفع مشکلات مختلف آن برنخواهد آمد.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب