جنبه های سیاسی فشار بر توان دفاعی كشور
نیو وبلاگ: توانمندی ها دفاعی و تهاجمی و كلاً نظام بازدارندگی كشور در قدم اول جزئی از استراتژی امنیت ملی و سیاست دفاعی كشور است و هر كشور مستقلی باید این استراتژی و سیاست های مربوط به آن را بر اساس حداكثرسازی منافع امنیت ملی تعریف نموده و بر مبنای آن پیش برود. اما طوری باید سیاست هایمان را طراحی و تبیین نماییم كه ترس آور و باعث رعب بازیگران عمده و حلقه اول امنیت ملی منطقه نظیر همسایگان نباشد. اما فشارهای آمریكا و اروپا در این زمینه به دو بخش تقیسیم می گردد كه بخش اول مربوط به فشارهای سیاسی است كه حاصل سیاست های منطقه ای آمریكاست برای امتیازگیری بیشتر كه باید در مقابل آن مقاومت كرد و دوم دغدغه های امنیتی همسایگان و اروپاست كه برای رفع آن باید طراحی و اقدام مناسب داشت.
كارشناس مسائل بین الملل اظهار داشت: برنامه ریزی در حوزه توان موشكی هر كشوری بستگی به استراتژی امنیت ملی و سیاست های دفاعی آن كشور دارد و بنابراین فشارهایی كه به كشورمان وارد می كنند بیشتر جنبه سیاسی و در جهت امتیازگیری بیشتر است.
به گزارش ایكنا، در ایام گذشته شاهد همصدایی دو قطب قدرت بین المللی یعنی آمریكا و اروپا مرتبط با توان دفاعی كشورمان هستیم. به گونه ای كه مقامات ارشد سیاسی فرانسه و سایر كشورهای اروپایی ضمن تاكید بر پایبندی آن ها به توافقنامه هسته ای ۲۰۱۵ میلادی خواستار مذاكره در مورد موضوعات منطقه ای و برنامه های موشكی ایران به صورت مجزا بودند. اما در مقابل مقامات ارشد سیاسی و نظامی كشومان این حوزه را خط قرمز مذاكرات نامیدند و هرگونه مذاكره در این باره را مردود و خارج از عرف بین المللی توصیف كردند و تقویت توان موشكی را بر مبنای قوانین بین الللی حق مشروع هركشوری می دانند.
تقویت توان دفاعی جزئی مشروع از استراتژی امنیت ملی كشورهاست
«نصرت الله تاجیك»، كارشناس مسائل بین الملل و سفیر اسبق كشورمان در اردن در گفت وگو با خبرنگار ایكنا به تحلیل مواضع تند اخیر اروپا مرتبط با توان موشكی جمهوری اسلامی پرداخت و خاطرنشان كرد: برنامه ریزی در حوزه توان موشكی هر كشوری بستگی به استراتژی امنیت ملی و سیاست های دفاعی آن كشور دارد و بنابراین هر كاری كه در جهت حفظ امنیت ملی ما باشد و ضروری به نظر می رسد باید انجام دهیم.
وی با اشاره به دلایل تشدید فشارهای مقامات آمریكایی واروپایی در حوزه توان موشكی ایران، اظهار داشت: فشارهایی كه به كشورمان وارد می كنند بیشتر جنبه سیاسی دارد و می خواهند امتیازات بیشتری را از ایران بگیرند. بنابراین فشارهای آمریكا و اروپا به دو بخش تقیسیم می گردد كه بخش اول مربوط به فشارهای سیاسی است كه حاصل سیاست های منطقه ای آمریكا می باشد و دوم دغدغه های امنیتی است. این كارشناس مسائل بین الملل حداكثرسازی توان دفاعی را جزئی از استراتژی امنیت ملی می داند و در این رابطه اضافه كرد: هر كشور مستقلی باید سیاست های دفاعی خودش را بر اساس حداكثرسازی منافع امنیت ملی تعریف بكند و بر مبنای آن پیش برود. اما نكته مهم و اساسی كه در این جا باید مدنظر قرار دهیم این است كه ما طوری باید سیاست هایمان را تبیین نماییم كه ترس آور و باعث رعب بازیگران حلقه اول امنیت ملی منطقه نباشد.
جزیره ای عمل كردن در سیاست خارجی توان ظرفیت سازی را از وزارت خارجه گرفته است
«تاجیك»، نوسانات حوزه سیاست خارجی را به ضررمنافع و امنیت ملی كشور می داند و افزود: سیاست خارجی برآیند سیاست داخلی هر كشوری است؛ ازاین رو به علت این كه سیاست خارجی ما بخشی و جزیره ای اداره می گردد و همینطور وزارت خارجه كشورمان هم آن قدر قوی نیست كه بتواند این جزایر پراكنده را جمع و جورش كند. علاوه بر آن مرتبط با این مناطق از نبود یك اجماع نظر واحد درونی در حوزه روابط خارجی رنج می بریم، كه در چنین حالتی طبیعی است چنین مشكلاتی در حوزه سیاست خارجی به وجود آیند.
وی انفعال در سیاست خارجی را مساوی با تحدید امنیت ملی می داند و خاطرنشان كرد: سیاست خارجی كشورمان كمی منفعلانه عمل كرده و در حوزه های طراحی، سیاست گذاری، تصمیم سازی، اجماع سازی و بلوك بندی و دیگر روش هایی كه در سیاست خارجی مرسوم هستند، با ضعف روبرو هستیم در صورتی كه به وسیله این موارد تمامی كشورها تلاش می كنند یك مجموعه یا بلوكی را تشكیل بدهند تا بتوانند از منافع همه دفاع كنند؛ اما متأسفانه ما نتوانستیم چنین كاری را انجام دهیم. ازاین رو در چنین وضعیتی تمامی بار بر دوش ما خواهد بود چون قادر نبودیم ازتمامی ظرفیت ها استفاده نماییم.
ضرورت سیستماتیك عمل كردن سیاست خارجی برای ارتقای منافع ملی
سفیر اسبق ایران در ادامه سیستماتیك عمل كردن سیاست خارجی را نقطه قوت روابط خارجی تلقی كرد و اضافه كرد: دركشورهای توسعه یافته كه در حقیقت سازمان، نهاد و یا سیستم كار می كنند نه افراد؛ در این كشورها همه چیز تعریف شده است و با دستورالعمل هایی كه همه دارند با یك دیگر هماهنگ عمل می كنند. ازاین رو اگر ما نگاه جزیره ای به سیاست خارجی را ادامه دهیم، نباید انتظار قوت و اثربخشی این حوزه را داشته باشیم. همینطور یكی از مزیت هایی سیستمی عمل كردن این است كه تمام بخش ها از ظرفیتی كه به وجود می آید استفاده می نمایند و هیچ چیز فراموش نمی گردد.
وی ظرفیت سازی در سیاست خارجی را از مؤلفه های مهم تأمین منافع ملی و امنیت ملی دانست و اظهار داشت: در حوزه سیاست خارجی تنها بحث امتیاز مطرح نیست؛ بلكه مهم این است كه ما یك روشی را ابداع نماییم تا بتوانیم از ظرفیت های به وجود آمده نه به صورت بده بستان بلكه به صورت مؤثر در جهت اهدافمان استفاده بكنیم. مثلا وقتی یك ظرفیتی در یمن به وجود می آید، اگر از آن درست استفاده نكنیم، معلوم نیست كه در آینده آن ظرفیت هم وجود داشته باشد تا در آن زمان هم مورد استفاده قرار گیرد. چون وقتی میوه را زود از درخت بچینیم كال است و اگر دیر بچینیم می گندد.
تفاهم و مصالحه به معنای امتیازدهی نیست
«تاجیك»، در انتها به مسئله تفاهم و مصالحه در سیاست خارجی اشاره نمود و آن را متفاوت از مقوله امتیازدهی می داند و در این رابطه خاطرنشان كرد: همینطور یك موضوعی هم در سیاست خارجی مطرح است به نام تفاهم و مصالحه كه این امر مساوی با امتیاز دادن و یا امتیاز گرفتن نیست. چون بار معنایی امتیازدهی كمی منفی است بنابراین در مصالحه مثلاً در حوزه مسئله یمن یك روشی را پیشنهاد می كنید كه هم سبب تأمین منافع مردم یمن می گردد و هم منطقه به سمت تنش بیشتر پیش نمی رود و هم جمهوری اسلامی در معرض افترا قرار نمی گیرد بخصوص در زمانی كه دشمن از قدرت بالای رسانه ای برخوردار می باشد.
گفت وگو از سعید امینی
منبع: خبرگزاری قرآنی ایكنا مورخ ۹۶.۱۲.۲۱
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب