ركوردهای جالب از حضور انسان در فضا بعلاوه تصاویر
نیو وبلاگ: سفینه های اولیه تنها یك سرنشین داشتند. در همان سال ها روس ها با پرتاب دو سفینه وستك-3 و وستك-4 توانستند آمار ˮانسان های فضاییˮ را به دو نفر برسانند. با پرتاب سفینه سه نفره وسخد-1 تعداد افرادی كه همزمان در مدار زمین بسر می بردند به 3 رسید.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا؛ در جریان پرواز سفینه های آمریكایی جمینی ۶ و ۷ این رقم به ۴ رسید. در سال ۱۹۶۹ و با پرتاب سفینه های سایوز ۶ و ۷ آمار افراد حاضر در فضا به ۵ و یك روز بعد با پرتاب سایوز -۸ این رقم به ۷ رسید.
در ۸ فوریه سال ۱۹۸۴ سفینه سایوز تی -۱۰ با ۵ سرنشین از بایكونور به فضا پرتاب شد و چند روز بعد كیهان پیمای چلنجر در حالی سكوی پرتاب كیپ كاناورال را به مقصد مدار زمین ترك كرد كه ۵ فضانورد در عرشه آن حضور داشتند و بدین سان آمار حضور همزمان انسان در فضا به ۸ نفر رسید. اما این رقم چندان دوام نیافت و تنها مدت كوتاهی بعد، در ۶ آوریل همان سال كیهان پیمای شاتل چلنجر كه ۵ سرنشین داشت بار دیگر راهی فضا شد. در این زمان، پرواز فضانوردان سایوز تی -۱۰ در ایستگاه فضایی سالیوت همچنان ادامه داشت در حالیكه سه فضانورد دیگر در ۳ آوریل با ناو كیهانی سایوز تی -۱۱ به آنها پیوسته بودند. به این ترتیب، آمار انسان های حاضر در مدار زمین جهش چند نفره پیدا كرد و به رقم ۱۱ نفر رسید.
حدود ۶ سال طول كشید كه آمار حضور ۱۱ نفره انسان در فضا به ۱۲ نفر ارتقا پیدا كند. در دسامبر ۱۹۹۰ و به دنبال پرتاب شاتل كلمبیا با ۷ نفر و جمع ۵ نفره فضانوردان سایوز تی.ام -۱۰ و سایوز تی.ام -۱۱ در مجتمع مداری میر، آمار حضور همزمان انسان در مدار زمین به ۱۲ نفر ارتقا یافت.
در مارس ۱۹۹۵ بار دیگر ركورد حضور انسان در فضا شكسته و به عدد ۱۳ رسید. ۲ فضانورد سایوز تی.ام -۲۰ كه از اكتبر سال قبل در میر فعالیت می كردند، در ۱۴ ماه مارس پذیرای گروهه سه نفره كیهان نوردان سایوز تی.ام -۲۱ شدند در حالیكه كیهان پیمای "ایندیور" از ۲ مارس با ۷ سرنشین در مدار زمین، در مداری دیگر زمین را دور می زدند. بدین سان بالاترین آمار حضور انسان در فضا رقم خورد.
آنچه تابحال گفته شد، مربوط به ركورد تعداد انسان ها در فضا بود كه در سفینه های مختلف و جدا از هم در یك زمان مشعول كار بودند، اما از آغاز تاریخ فضانوردی، بزرگترین گردهمایی فضایی در یك محل، با حضور ۱۳ نفر در جریان صد و بیست و هفتمین ماموریت شاتل فضایی با پهلوگیری كیهان پیمای "ایندیور" در سال ۲۰۰۹ با ایستگاه فضایی بین المللی بوجود آمد.
شاتل فضایی "ایندیور" در حالی سكوی پرتاب شماره ۳۹ كیپ كاناورال را در ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۹ ترك اظهار داشت كه ۷ سرنشین به نام های مایكل بارت، مارك پولانسكی، داگلاس هارلی، كریستوفر كاسیدی، توماس مارشبورن، دیوید ولف و تیموتی كاپرا بر عرشه آن حضور داشتند. این سفینه دو روز بعد در ایستگاه فضایی بین المللی پهلو گرفت. در این زمان گنادی پادالكا، رامن راماننكو، رابرت تیرسك، جولی پایت، فرانك دو وینه و كیوچی واكاتا، فضانوردان سفینه های سایوز تی.ام.آ ۱۴ و سایوز تی.ام.آ ۱۵ در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشتند. بدین سان جمعی سیزده نفره در یك مكان جمع شده بودند. نكته جالب توجه دیگر در مورد این گردهمایی فضایی، وجود شهروندان چند كشور مختلف بود كه لقب بین المللی را در مورد این مجتمع فضایی معنا بخشیده بود.
در این گروه بارت، پولانسكی، هارلی، كاسیدی، مارشبورن، ولف و كاپرا شهروندان آمریكا، پادالكا و راماننكو فضانوردان روس، تیرسك و پایت شهروندان كانادا، دو وینه تبعه بلژیك و واكاتا فضانورد ژاپن بودند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب