تاثیر امیدبخش گروه جدیدی از ترکیبات در درمان دیابت نوع 2
نیو وبلاگ: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود نشان داده اند که شاید گروه جدیدی از ترکیبات بتوانند به درمان موثر دیابت نوع دو کمک کنند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران دانشکده پزشکی "دانشگاه واشنگتن"(Washington University) در بررسی جدیدی که روی موش ها انجام شده است، نشان داده اند که گروه جدیدی از ترکیبات می توانند چندین جنبه از سندروم متابولیک را بهبود ببخشند. سندروم متابولیک، به مجموعه ای از بیماریها گفته می شود که همراه با یکدیگر رخ می دهند و دیابت نوع دو، کلسترول بالا، ساخت چربی در کبد و افزایش چربی خصوصاً در اطراف کمر را شامل می شوند. سندروم متابولیک اغلب به بروز بیماری قلبی-عروقی منجر می شود که یکی از دلیلهای اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است.
پژوهشگران با آزمایش یکی از این ترکیبات موسوم به "SN-۴۰۱" دریافتند که این ترکیب با بهبود توانایی پانکراس برای ترشح انسولین و افزایش توانایی سایر بافت ها جهت استفاده از این انسولین در حذف مؤثرتر قند از جریان خون، دیابت را درمان می کند. آنها در کوشش برای بهینه سازی درمان، این ترکیب را بر طبق بررسی های خود روی یک پروتئین کلیدی موسوم به "SWELL۱" تنظیم کردند. کاهش تدریجی این پروتئین ممکنست نقشی اساسی در بروز دیابت و سایر جنبه های سندرم متابولیک داشته باشد.
"راجان ساه"(Rajan Sah)، دانشیار پزشکی دانشگاه واشنگتن و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: هدف ما ایجاد درمان های بهتر برای بیماریهای قلبی-عروقی، همچون دیابت و سندرم متابولیک است که عوامل اصلی خطر برای بدتر شدن مشکلات قلبی -عروقی به شمار می روند. ما درمان های زیادی برای دیابت داریم اما حتی با آن درمان ها نیز بیماری قلبی-عروقی، یکی از علل اصلی مرگ و میر در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شمرده می شود. نیاز به درمان های جدیدی احساس می شود که با درمان های استاندارد فعلی متفاوت باشند.
پروتئین SWELL۱ که ساه و همکارانش مورد بررسی قرار دادند، در تشخیص اندازه یا حجم سلول ها نقش دارد. بررسی های آنها نشان میدهد که این پروتئین، به کنترل ترشح انسولین از پانکراس و بهبود حساسیت به انسولین، همچون در عضلات اسکلتی و بافت چربی بدن کمک می نماید.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که SWELL۱، هر دو وظیفه به ظاهر مستقل را انجام می دهد برای اینکه این پروتئین دارای یک زندگی دوگانه ناشناخته است. SWELL۱ بعنوان یک مولکول سیگنال دهنده عمل می کند و وظایف سلولی را فعال می سازد که نحوه استفاده سلول ها از انسولین را کنترل می کنند و همین طور ترشح انسولین پانکراس را در جریان خون سهولت می بخشد.
ساه اظهار داشت: پروتئین SWELL۱، دارای نوعی شخصیت دوگانه است. ترکیب جدید مورد بررسی ما، به شکلی به SWELL۱ متصل می شود که بتواند بیان و سیگنال دهی را در بافت های بسیاری مانند چربی، عضلات اسکلتی، کبد، پوشش داخلی رگ های خونی و سلول های پانکراس افزایش دهد. این کار، به بازیابی حساسیت نسبت به انسولین در انواع بافت ها و ترشح انسولین در پانکراس منجر می شود.
ساه و همکارانش نشان دادند که ترکیب SN-۴۰۱، جنبه های گوناگون سندرم متابولیک را در دو گروه از موشها که هر کدام به دلیلهای گوناگونی به دیابت مبتلا شده بودند، بهبود بخشید. یکی از گروه ها به سبب استعداد ژنتیکی و دیگری به سبب رژیم غذایی پرچرب، به دیابت مبتلا بودند. درمان با این ترکیب علاوه بر بهبود حساسیت و ترشح انسولین، به بهبود سطح قند خون و کاهش تجمع چربی در کبد ختم شد. بیشتر بررسی ها، با تزریق این ترکیب انجام شد اما پژوهشگران، شواهدی را ارائه دادند که نشان می دهند این ترکیب در صورت مصرف خوراکی نیز می تواند موثر باشد.
همچنین، پژوهشگران نشان دادند که این ترکیب تأثیر زیادی بر قند خون موش های سالم ندارد. این ویژگی، پتانسیل آنرا برای تبدیل شدن به یک درمان احتمالی در آینده نشان میدهد. داروهای فعلی دیابت می توانند به کاهش بیش از حد قند خون منجر شوند. شواهد نشان می دهند که این ترکیب در مواقع غیرضروری، قند خون را کاهش نمی دهد.
این پژوهش، در مجله Nature Communications" " به چاپ رسید.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب