تلسکوپ هابل بزرگ ترین دنباله دار تاریخ را تایید نمود
نیو وبلاگ: رصدهای جدید تلسکوپ فضایی هابل تایید می کند که یک دنباله دار غول پیکر، بزرگ ترین دنباله داری است که تا حالا دیده شده است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، طبق بیانیه ی ناسا که روز گذشته انتشار یافت، هسته یا مرکز جامد این دنباله دار که با نام C/۲۰۱۴ UN۲۷۱ یا "برناردینلی-برنشتاین"(Bernardinelli-Berstein) شناخته می شود، حدود ۸۰ مایل(۱۲۹ کیلومتر) امتداد دارد. هسته ی این دنباله دار حدود ۵۰ برابر بزرگتر از میانگین بوده و از ایالت رود آیلند(Rhode Island) بزرگتر است.
"دیوید جویت"(David Jewitt) یکی از نویسندگان مطالعه ی جدیدی که اندازه دنباله دار را تایید می کند و استاد علوم سیاره ای و ستاره شناسی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس در این بیانیه می گوید: این دنباله دار ذره ای از هزاران دنباله داری است که در نقاط دورتر منظومه شمسی قرار دارند و برای رصد شدن خیلی کم نور هستند. ما همیشه فکر می کردیم که این دنباله دار باید بسیار بزرگ باشد برای اینکه برای چنین فاصله ی دوری بسیار پرنور است و الان تایید می نماییم که همچنین است.
این دنباله دار هم اکنون از زمین دور بوده و با سرعت حدود ۳۵ هزار کیلومتر بر ساعت به سمت زمین در حرکت است. بیش از یک میلیون سال است که دنباله دار برناردینلی-برنشتاین به سمت خورشید حرکت می کند اما جای نگرانی نیست برای اینکه به قول ناسا نزدیک ترین فاصله ای که این دنباله دار به زمین قرار خواهد گرفت حدود ۱.۶ میلیارد کیلومتر خواهد بود که تا سال ۲۰۳۱ محقق نخواهد شد.
قبل از این دنباله داری با نام C/۲۰۰۲ VQ۹۴ عنوان بزرگ ترین هسته را از آن خود کرده بود. این دنباله دار که در سال ۲۰۰۲ رصد شد، هسته ای حدود ۹۶ کیلومتری داشت.
دنباله دار برناردینلی-برنشتاین نخستین بار در سال ۲۰۱۴ مشاهده شد و از زمان کشف اولیه، این شی با استفاده از مجموعه وسیعی از ابزارها همچون تلسکوپ های زمینی و تلسکوپ های فضایی مانند هابل مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهشگران دریافتند که این دنباله دار از ابر اورت سرچشمه گرفته است. هنگام رصدهای اولیه برناردینلی-برنشتاین به اندازه نپتون از ما دور بود و ستاره شناسان قادر به تعیین اندازه آن نبودند. با نزدیک شدن تدریجی این دنباله دار در سالهای بعد، مشخص شد که به گونه ای غیرعادی، بزرگ است و پژوهشگران آغاز به تخمین اندازه آن کردند و دریافتند که ممکنست تا ۳۷۰ کیلومتر عرض داشته باشد.
با مشاهدات هابل، پژوهشگران سرانجام توانستند اندازه این "گلوله برفی کثیف" را تأیید کنند.
اصطلاح "گلوله برفی کثیف" از آن جهت به دنباله دار نسبت داده می شود برای اینکه که آنها از سنگ، یخ و دیگر مواد و زباله های فضایی تشکیل شده اند، بااینکه این اجرام می توانند از نظر ترکیب متفاوت باشند. دمای دنباله دار برناردینلی-برنشتاین که تنها حدود ۳.۲ میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد، حدودا منفی ۲۱۱ درجه سانتی گراد است.
بااینکه دمای آن بسیار سرد است اما این دما برای تصعید شدن مونوکسید کربن کافی است. گاز مونوکسید کربن از سطح دنباله دار انتشار یافته و یک "گیسو"(Coma) بوجود می آورد.
گیسو، یا کُما نام پوشش ابرمانندی است که در اطراف هسته ی یک دنباله دار قرار دارد. گیسو زمانی تشکیل و دیده می شود که دنباله دار از نزدیکی خورشید در مدار بیضی شکل بسیار کشیده ی خود عبور می کند.
"من -تو هو"(Man-To Hu)، سرپرست تیم تحقیقاتی و محقق دانشگاه علم و صنعت ماکائو(Macau) در بیانیه ی ناسا اظهار داشت: باتوجه به فعال بودن آن در فاصله ای دور از خورشید باید اظهار داشت که این جرمی اعجاب انگیز است. ما حدس می زدیم که این دنباله دار بسیار بزرگ باشد اما برای تایید این مساله به بهترین داده ها نیاز داشتیم.
بنابراین تیم او از هابل برای ثبت پنج عکس از دنباله دار در تاریخ هشتم ژانویه سال ۲۰۲۲ استفاده کردند.
چالش اصلی تیم در تأیید اندازه هسته آن، ایجاد تمایز میان هسته و گیسوی برناردینلی-برنشتاین بود. برناردینلی-برنشتاین برای هابل خیلی دور است و این تلسکوپ نمی تواند اندازه دقیق هسته آنرا تشخیص دهد، اما پژوهشگران یک سیگنال نوری را با استفاده از این تلسکوپ تشخیص دادند که موقعیت دنباله دار را نشان می داد. آنها سپس توانستند از مشاهدات هابل و تکنیک مدل سازی کامپیوتری برای مشخص کردن محل گیسوی این دنباله دار و تعیین اندازه هسته آن استفاده کنند. این تیم داده های خودرا با مشاهدات قبلی که توسط تلسکوپ میلی متر بزرگ آتاکاما(ALMA) انجام شده بود مقایسه کردند و دریافتند که تخمین های قبلی به دست آمده با استفاده از تلسکوپ آلما با یافته های جدید هابل همسو هستند.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب