چین اولین کاوشگر خورشیدی خویش را به فضا پرتاب می کند
نیو وبلاگ: چین مقرر است طی ماههای آینده اولین کاوشگر خورشیدی جامع(comprehensive solar probe)خود را پرتاب کند که این امر گامی مهم در جهت درک محققان چینی از خورشید به حساب می آید.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از چاینادیلی، این اولین بار نیست که بشر موفق به توسعه یک کاوشگر خورشیدی شده است چون که آژانس فضایی آمریکا"(NASA) در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۸ مطابق با ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ اولین کاوشگر خورشیدی خود معروف به "پارکر" را سوار بر موشک "Delta IV" متعلق به اتحادیه پرتاب های آمریکا(ULA) روانه مدار خورشید کرد تا بخش هایی از رازهای سربه مهر این ستاره را افشا کند. حال به قول رصدخانه ملی نجوم آکادمی علوم چین، چین نخستین کاوشگر خورشیدی جامع خود(رصدخانه خورشیدی مبتنی بر فضای پیشرفته) را در ماه اکتبر به فضا پرتاب خواهد نمود و فصل جدیدی از اکتشافات این کشور درباره خورشید را باز خواهد نمود.
این موسسه تحقیقاتی از دوشنبه درحال جمع آوری پیشنهادات مردمی برای نامگذاری این ابزار ۸۸۸ کیلوگرمی است و تا ۲۴ ژوئیه هم این نظرسنجی ادامه می یابد. مقرر است این کاوشگر در مداری همگردش(synchronous orbit) خورشید کار کند.
این ماهواره به سه محموله یعنی تصویربردار مغناطیسی حامل تمام خورشیدی(All-Solar Vector Magnetic Imager)، تلسکوپ خورشیدی لیمان آلفا(Lyman Alpha Solar Telescope) و تصویرگر پرتو ایکس سخت خورشیدی(Solar Hard X-ray Imager) مجهز است. این کاوشگر حاصل بیشتر از پنج سال کار دانشمندان و مهندسان چینی است و مقرر است بیشتر از چهار سال کار کند.
هدف آن مطالعه شراره های خورشیدی و خروج جرم از تاج خورشیدی و همینطور بررسی میدان مغناطیسی خورشید است. این اطلاعات بینش های ارزشمندی را در مورد آب و هوای فضایی که برای عملکرد ایمن ابزارها در مدار و زیرساخت های الکترونیکی روی زمین حیاتی می باشد، عرضه خواهد کرد.
خروج جرم از تاج خورشیدی، فورانِ پر جرم از باد خورشیدی و افزایش میدان های مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون می آید و در فضا منتشر می شود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولا با دیگر پدیده های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه می باشد.
باآنکه خورشید حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، اما فعالیتهای آن می تواند ذرات پرانرژی تولید نماید که در فضا حرکت می کنند و خیلی از آنها می توانند به جو زمین برسند و بر انواع سیستم های فناوری تأثیر بگذارند.
در اکتبر ۲۰۰۳، این سیاره شاهد بعضی از قوی ترین طوفان های خورشیدی در تاریخ بود که هواپیماها، ماهواره های تحقیقاتی و سیستم های موقعیت یابی جهانی را مختل کردند، که بعدا این طوفان ها، طوفان های هالووین(Halloween Storms) سال ۲۰۰۳ نام گرفت.
نکاتی درباره پارکر
کاوشگر خورشیدی "پارکر" نخستین کاوشگری است که به یک ستاره نزدیک شده است. "آژانس فضایی آمریکا"(NASA) در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۸ مطابق با ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ اولین کاوشگر خورشیدی خویش را سوار بر موشک "Delta IV" متعلق به اتحادیه پرتاب های آمریکا(ULA) روانه مدار خورشید کرد تا بخش هایی از رازهای سربه مهر این ستاره را افشا کند.
کاوشگر خورشیدی پارکر(Parker) که نخستین و بزرگترین پیشرفت بشر برای شناخت یک ستاره از نزدیک است در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ عازم خورشید شد و تابحال به موفقیت های شگرفی دست یافته است که همراه با شکستن رکورد سریع ترین ساخته دست بشر و نزدیکی به یک ستاره، شناخت ما از خورشید را به طرز قابل ملاحظه ای بهبود بخشیده است.
سال ۲۰۰۹ خبر طراحی و ساخت این کاوشگر به دست لابراتوار فیزیک دانشگاه "جانز هاپکینز"(Johns Hopkins) اعلام گردید و اواسط خرداد ماه سال ۹۶ بود که "سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا"(NASA) اعلام نمود اولین کاوشگر خورشیدی خویش را روانه مدار خورشید خواهد نمود تا بخش هایی از رازهای سر به مهر این ستاره را کشف کند.
در ابتدا قرار بود "پارکر" سال ۲۰۱۵ به فضا پرتاب شود. تاریخ پرتاب سپس تا تابستان ۲۰۱۸ به تعویق افتاد و در نهایت ۱۱ اوت بعنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب گردید که در آخرین لحظات به ۱۲ اوت ۲۰۱۸ موکول شد.
در صورتی که این کاوشگر در ابتدا "Solar Probe Plus" نام گرفته بود، در نهایت با نام "کاوشگر خورشیدی پارکر" و به افتخار "یوجین پارکر"(Eugene Parker) دانشمند آمریکایی در رشته فیزیک نجومی یا اخترفیزیک نامگذاری شد. "یوجین پارکر" دانشمند آمریکایی در رشته فیزیک نجومی بود که حدود ۶۰ سال قبل مقاله ای منتشر نمود و آنچه که معتقد بود ماده پرسرعت و مغناطیس ساطع شده از خورشید است را توصیف کرد.
کاوشگر خورشیدی پارکر مجهز به سپرهای حرارتی فوق العاده مقاوم است که قابلیت مقاومت در دمای ۱۳۷۷ درجه سانتی گراد(۲۵۰۰ درجه فارنهایت) را دارد و هنگام نزدیک شدن به خورشید و با وجود گرمای محیط، بگونه ای طراحی شده که دمای داخل آن ۳۰ درجه سانتی گراد باقی بماند. این امر به لطف یک صفحه کامپوزیت کربنی ۱۱۴ میلی متری سپر حرارتی تعبیه شده روی بدنه کاوشگر امکانپذیر شده است. سپر حرارتی که حدود ۷۳ کیلوگرم وزن دارد، در واقع یک ساختار بسیار سبک وزن به حساب می آید که از دو پنل و یک هسته فومی ۴.۵ اینچی که ۹۷ درصد آن هوا است، ساخته شده است. این فضاپیما همینطور دارای یک محفظه است که نمونه هایی از ذرات با انرژی بالا را جمع آوری می کند. "آنته دولبو"(Anette Dolbow) مدیر ارشد این پروژه، محفظه مورد نظر را مقاوم ترین ابزار کوچک این کاوشگر می نامد.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب