پیشی گرفتن شركت استرالیایی از نورالینك؛
یک رابط هوشمند مغز و کامپیوتر بدون دستکاری جمجمه به مغز می رسد
نیو وبلاگ: یک رابط هوشمند مغز و کامپیوتر استرالیایی بدون ایجاد حفره در جمجمه به مغز بیمار متصل می شود.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، به نظر می رسد استارت آپ استرالیایی سینکرون(Synchron) که تحت حمایت بیل گیتس و جف بزوس است، می تواند شرکت نورالینک ایلان ماسک را در رقابت برای ساخت یک رابط مغز و کامپیوتر ی ایمن و قابل اعتماد شکست دهد. این رابط را هر بیمارستانی می تواند به سرعت و بدون ایجاد حفره در جمجمه نصب کند.
رابط های مغز و کامپیوتر، الکترودها را دقیقا در کنار نواحی خاصی از مغز قرار می دهند و فعالیتهای الکتریکی را می خوانند تا افکار و اهداف خاص را به سیگنال هایی تبدیل کنند که می توانند برای کنترل کامپیوتر ها، دستگاههای تلفن همراه و بطور نظری در موارد دیگری مانند صندلی چرخ دار برقی و اندام های مصنوعی استفاده شوند.
این رابط ها به عنوان دستگاههای پزشکی فروخته می شوند که می توانند ارتباط، تعامل، استقلال و حس انسان بودن را به افرادی که عملکرد حرکتی خودرا در نتیجه ی لطمه به ستون فقرات، بیماری های اعصاب حرکتی و سایر بیماریها از دست داده اند، بازگردانند. اما برخی دیگر مشتاقانه منتظر آینده ای هستند که در آن افراد سالم توانایی های جدیدی را با استفاده از این رابط و کنترل ذهن کسب می کنند.
نورالینک، بلک راک نوروتک(Blackrock Neurotech)، برین گیت(BrainGate) و خیلی از شرکت های دیگر درحال پیشرفت در عرصه ی ایمپلنت های مغزخوان هستند که بیش از هزار الکترود را مستقیما در بافت مغز برای ارتباطات دو طرفه قرار می دهند.
اما برای انجام این کار، آنها باید یک سوراخ در جمجمه ی بیمار ایجاد کنند. چنین چیزی می تواند منجر به بروز انواع مختلفی از عوارض جانبی، هم از نظر پزشکی و هم از نظر نظارتی شود و صادقانه مردم به یک حفره در سرشان نیاز ندارند.
سینکرون یک رویکرد متفاوت و بسیار عملی دارد. این شرکت یک دستگاه به نام استنترود(Stentrode) را توسعه داده اند که می تواند بوسیله سیاهرگ گردن کاشته شود و بوسیله عروق خونی مغز به موقعیتی درست در کنار قشر حرکتی مغز هدایت شود.
در آن جا مانند یک استنت معمولی که بطور خودکار باز می شود، مستقر شده و ۱۶ الکترود را درست در کنار نواحی خاصی از مغز قرار می دهد که می توان از آنها برای کنترل دستگاه ها بصورت بی سیم و فوری بهره برد.
۱۰ بیمار که قبل تر از این استنترود بهره برده اند، آنرا فوق العاده قابل اعتماد می دانند، آنها یاد می گیرند که از روز نصب از آن استفاده نمایند و هیچ گاه نیازی به کالیبراسیون مجدد ندارند.
این حقیقت که هر کلینیکی می تواند دستگاه را در بدن بیمار قرار دهد و علاوه بر آن، این که بطور کامل درون بدن کاشت می شود بدون آنکه چیزی از روی پوست گذر کند، می تواند تایید این دستگاه را توسط سازمان هایی مانند سازمان غذا و دارو ساده تر کند و مسیر بالقوه ی بسیار سریع تری به سمت عرضه ارائه می کند.
هنگامی که دستگاه مستقر شد، انتهای دیگر سیم به دستگاهی به شکل ضربان ساز وصل می شود که زیر پوست قفسه ی سینه قرار دارد. بدین سبب کل دستگاه بطور کامل درون بدن کاشته می شود.
یکی از اشکالات دیگر فناوری های فعلی این است که قطعات، سیم ها و کابل ها از مغز بیرون می آیند و در معرض دید قرار می گیرند. بدیهی است که خطر عفونت در این شرایط زیاد است، بدین سبب هیچ یک از بیمارانی که این سیستم ها را دارند نمی توانند از آنها در خانه استفاده نمایند. آنها فقط زمانی می توانند از آنها استفاده نمایند که وارد یک محیط آزمایشگاهی یا بالینی شوند و برداشتن و جایگزینی بخشهایی از جمجمه نیز روش ایده آلی نیست.
مسیر پیش روی پژوهشگران این است که ابتدا تاییدیه دریافت نمایند. آنها درحال انجام گفتگوهای بیشتری با سازمان غذا و داروی آمریکا در مورد اقدامات ایمنی مورد نیاز هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب