نتایج یك پژوهش مروری نشان داد
فعالیت بدنی، دشمن اختلال اضطراب فراگیر
نیو وبلاگ: نتایج یک مطالعه مروری نشان میدهد که فعالیت بدنی در کنار تمام مزایای جسمی که به همراه دارد، به خوبی و با تاثیرگذاری بالایی موجب می شود افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، زندگی آرام تری را تجربه کرده و بر مشکلات خود غلبه کنند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، اختلالات اضطرابی یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روانی در سرتاسر جهان به شمار می روند. شیوع جهانی این اختلالات تا ۲۵ درصد برآورد شده است. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی بیشتر در معرض خطر سایر اختلالات روانی مانند افسردگی قرار دارند. همچنین، بنظر می رسد اختلالات روانی با برخی بیماریهای مزمن جسمی نیز همراه هستند. بـه عنـوان مثال، نتایج تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، ۲۶ تا ۵۲ درصد بیشتر در معرض خطر مبتلاشدن به بیماریهای قلبی- عروقـی قـرار دارند. انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی از جملـه تـرس، اختلال اضطراب اجتماعی، آگورافوبیا، اختلال اضطراب جدایی و اختلال اضطراب فراگیر یا GAD وجود دارند.
طبق اظهارات متخصصان، تعدادی از افراد حدودا در مورد هر چیزی مضطرب و نگران به نظر می رسند که چنین افرادی را می توان در دسته مبتلایان به GAD طبقه بندی کرد. این اختلال طبق تعریف، اضطراب و نگرانی مفرط درباره ی چندین واقعه یا فعالیت در بیشتر ایام و طی یک دوره حداقل ۶ ماهه است. نگرانی مزبور به سختی مهار می شود و با علایم جسمی همچون تنیدگی عضلانی، تحریک پذیری، دشواری در خواب و بی قراری هم راه است. کانون این اضطراب خصایص اختلال دیگری نیست، آنرا مصرف مواد یا بیماری طبی عمومی ایجاد نکرده است و فقط در حین یک اختلال خلقی یا روانی پیدا نمی گردد. این اضطراب به سختی مهار می شود، رنج و عذاب درون ذهنی برای فرد به وجود می آورد و حوزه های مهم زندگی فرد را مختل می کند.
در پژوهشی مروری که درباب این مساله توسط پژوهشگران دانشگاه تهران انجام شده است، تاثیرات فعالیت بدنی بر بهبود این اختلال سخت یعنی اضطراب فراگیر به شکل علمی ارزیابی شده است.
آن ها برای جمع آوری اطلاعات لازم برای تحقیق، ابتدا مقالات مرتبط منتشره بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ را با بهره گیری از کلیدواژه های تخصصی و از پایگاه های علمی شامل Google Scholar، PubMed، ScienceDirect و Springer تهیه کرده و سپس داده های مورد نیاز را استخراج و بررسی کردند.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که فعالیت بدنی ضمن کاستن علائم و عوارض بیماریهای روان شناختی، می تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر و حتی پیشگیری برای اختلالات اضطرابی همچون GAD عمل کند.
در این باره، قاسم بابایی زارچ، پژوهشگر گروه روان شناسی ورزشی دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران و دو همکار دیگرش می گویند: «بررسی های ما حاکی از آن هستند که انواع تمرینات هوازی و قدرتی به کار گرفته شده برای بهبود GAD در افراد مختلف، نتایج مثبتی همچون بهبود خواب و شخصیت و بهبود اختلالات اضطرابی را به همراه داشته اند».
آنها می افزایند: «همچنین، تحقیقات نشان می دهند ساز و کارهایی که موجب می شوند تا ورزش چنین تأثیراتی بوجود آورد، تلفیقی از عوامل بیولوژیکی و روان شناختی هستند».
بر این اساس، مداخلات ورزشی باید به عنوان یک پایه و اساس مهم در درمان اختلات اضطرابی و خصوصاً اختلال اضطراب فراگیر یا GAD در دستور کار روان درمانگران و روان پزشکان قـرار گیرد.
به اعتقاد بابایی زارچ و همکارانش، «سه اولویت برای تحقیقات آینده باید در این خصوص مورد نظر قرار گیرد. این موارد شامل ۱) بررسی تفاوت های تأثیرات تمرینات مقاومتی و هوازی بر بهبود اختلالات اضطرابی؛ ۲) فراوانی، شدت، نوع و مدت زمـان مداخلات ورزشی و ۳) تعیین اهمیت آمادگی جسمانی در درمان اضطراب و روش های ارتقاء و پایبندی به درمان مبتنی بر ورزش هستند».
آنها اضافه می کنند: «تحقیقات آینده باید با ارزیابی مستقیم تأثیر انواع مختلف پروتکلهای ورزشی بر علایم اضطراب، این کمبودها را برطرف کنند. همچنین، پژوهشگران باید جزییات واضح تری در مورد پروتکلهای ورزشی استفاده شده را در هر مطالعه عرضه کنند. این کار موجب می شود مقایسه پروتکلهای ورزشی در بین چندین پژوهش در بررسی های سیستماتیک تسهیل شود».
از این یافته ها، مقاله ای علمی پژوهشی تهیه شده است که نشریه «تحقیقات نظام سلامت» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دست به انتشار آن زده است.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب