طرح چاپ 3بعدی مواد در مریخ با خاك مصنوعی ماه
نیو وبلاگ: سیاره سرخ بر خلاف زمین، فاقد منابع طبیعی است و با اینكه مریخ منابع طبیعی محدودی دارد اما بازهم فضانوردان تلاش می كنند به مریخ سفر كرده و در آنجا مستقر شوند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمودو، دانستن دقیق شرایط كلی مریخ، همواره یكی از بزرگترین چالش های فضانوردان است، حالا نتایج آزمایش های اخیر چاپ سه بعدی آژانس فضایی اروپا ثابت كرده كه زندگی در مریخ غیرممكن نیست.
تابحال با وجود كاوشگرهای بسیاری كه به مریخ فرستاده شده اند، اما دانش دانشمندان نسبت به شرایط مریخ محدود بوده است.
همانند ماه تنها چیزی كه در سیاره سرخ وجود دارد، گرد و غبار است. بنابراین، بعنوان یك پایه و اساس برای مواد تولیدی در مریخ، پژوهشگران از یك نسخه شبیه سازی شده از خاك ماه كه به نام "سنگ پوشه ماه"(lunar regolith) شناخته می شود، استفاده كردند.
به لایه ای از سنگ یا پوششی از واریزه های سنگی كه روی سنگ بستر را می پوشاند سنگ پوشه(regolith) گفته میگردد.
سنگ پوشه از موادی ناهمگون تشكیل شده و شامل گرد و غبار، خاك، سنگ ریزه، و دیگر مواد مربوطه كه در كره زمین، ماه، مریخ، برخی سیارك ها و دیگر اجرام فضایی پیدا می شود، است.
تشكیل سنگ پوشه در كره زمین بیشتر بر اثر فرسایش و هوازدگی انجام میگردد. به خاطر نبود یا كمبود جو در دیگر كرات، سنگ پوشه ها در كرات دیگر بیشتر بر اثر برخورد شهاب سنگ های ریز و هم چنین بر اثر تاثیرات تابش های كیهانی بر روی سطح كرات، تشكیل می شوند.
سطح كره ماه حدودا به صورت كامل از سنگ پوشه پوشیده شده است كه خاك ماه باز نامیده میگردد. خاك ماه لایهٔ خاكستری نازكی در سطح ماه با عمق احتمالی چند متر است كه از مواد خرد شدهٔ كمابیش متراكم و سیمانی تشكیل شده است.
پژوهشگران آژانس فضایی اروپا با همكاری یك كمپانی استرالیایی به نام "Lithoz" با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی، نمونه ای از قطعات مختلف را با استفاده از عامل اتصال دهنده حساس به نور مخلوط با سنگ پوشه كه خود از سیلیكون، آلومینیوم، كلسیم و اكسید آهن كه گرد و غبار دیده بود، تولید كردند. به جای گرم كردن مخلوط، آنرا مانند چسب داغ، اكسترود كردند و سپس اجازه دادند تا آنها سرد و سخت شوند. در اینجا از تكنیك چاپ سه بعدی به جای لایه های بسیار نازك سنگ پوشه كه در معرض نور هستند و سبب سخت و محكم شدن می شوند، استفاده كردند.
سپس اجزای آن در یك كوره پخته شدند تا مواد جامد سرامیكی را احداث كنند كه این مواد نه تنها محكم هستند بلكه یك بافت سطحی صاف و یكنواخت باز دارند.
"اكستروژن" یكی از روش های حجمی، برای تغییر شكل مواد به منظور كاهش ضخامت یا سطح مقطع آنها است كه در نتیجه آن، قطعاتی با سطح مقطع صاف و عمودی تولید می شوند. جهت انجام فرایند اكستروژن، ماده اولیه مورد نظر، به درون قالب اكستروژن كه سطح مقطع موردنظر روی آن به وجود آمده است، فشرده شده و در نتیجه، قطعه اكسترود شده با سطح مقطع قالب، تولید میگردد. دو مزیت این فرایند، نسبت به دیگر روش های شكل دهی، قابلیت بالا در تولید قطعاتی با سطح مقطع پیچیده و همین طور شكل دهی مواد ترد و شكننده است، چونكه ماده در این روش، تنها تحت فشار و تنش برشی قرار می گیرد. این روش همین طور قطعاتی، با سطح مقطع بسیار باكیفیت و صاف به وجود می آورد و موجب استواری بیشتر مواد میگردد. فرایند اكستروژن می تواند با مواد اولیه های سرد یا گرم انجام شوند.
گام بعدی آژانس فضایی اروپا، آزمایش استواری و دوام این قطعات چاپ سه بعدی است تا دریابند كه آیا آنها می توانند در برابر سختی های سفر فضایی و زندگی در یك محیط دیگر دوام داشته باشند یا خیر.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب