ناسا كاوشگر پرنده به قمر زحل می فرستد
به گزارش نیو وبلاگ آژانس فضایی آمریكا (ناسا) اعلام نمود می خواهد طی مأموریت جدیدی یك كاوشگر پرنده موسوم به ˮدراگون فلایˮ به قمر ˮتایتانˮ كه یكی از قمرهای سیاره زحل است، بفرستد.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، ناسا مأموریت سیاره ای بعدی خویش را برگزیده است و می خواهد یك كاوشگر پرنده به نام "دراگون فلای"(Dragonfly) را به بزرگترین قمر زحل یعنی "تایتان" بفرستد.
این كاوشگر بدون چرخ، به اندازه كاوشگر مریخ نورد "كنجكاوی"(Curiosity) بوده و یك كاوشگر بدون سرنشین خواهد بود كه از انرژی هسته ای استفاده خواهد نمود.
"دراگون فلای" به مفهوم سنجاقك است و با بهره از ۸ موتور در اتمسفر تایتان به دنبال مولكول های آلی همچون شواهدی در خصوص اثبات وجود حیات در گذشته و حال روی این قمر خواهد گشت.
فرستادن یك كاوشگر رباتیك پرنده به فاصله ۴.۱ میلیارد كیلومتری از زمین و انتظار داشتن از آن برای پرواز در اتمسفر متانی تایتان با دمای منفی ۱۷۹ درجه سانتیگراد كه آب را به یخ و به سختی گرانیت تبدیل می كند، امكان دارد یك جاه طلبی بی نظیر به نظر برسد، اما از لحاظ مهندسی قابل تحقق است.
بر خلاف ماه و مریخ كه قبلاً به آنها كاوشگر فرستاده شده، جاذبه تایتان ۰.۱۳۳ گرانش زمین است، ضمن این كه اتمسفری چهار برابر چگال تر از سیاره ما دارد. این بدان مفهوم است كه پرواز در تایتان در واقع ساده تر از زمین است و در واقع یك خوش شانسی محسوب می شود؛ چونكه سطح تایتان مملو از دریاچه ها، دریاها و جریان های ساخته شده از هیدروكربن های مایع و تپه های شن و ماسه ساخته شده از برف های آلی است. این سبب می شود استفاده از كاوشگرهای دارای چرخ برای كاوش این قمر غیر ممكن باشد، اما طراحی یك كاوشگر قایقی هم می تواند قابل تأمل باشد.
از آنجایی كه "دراگون فلای" قرار نیست حداقل تا سال ۲۰۲۶ پرتاب شود و در سال ۲۰۳۴ به تایتان برسد، هنوز در مرحله طراحی قرار دارد، اما طرح اصلی این است كه مهندسان ناسا یك كاوشگر به اندازه مریخ نورد "كنجكاوی" با یك جفت پایه فرود و هشت موتور یك متری و یك باتری هسته ای كه با ژنراتور رادیو حرارتی(RTG) شارژ می شود، بسازند.
این پرنده قادر به پرواز با سرعت ۳۶ كیلومتر در ساعت در ارتفاع ۴۰۰۰ متری و در پروازهایی با مسافت ۸ كیلومتری خواهد بود.
بر مبنای اطلاعات مأموریت "كاسینی"، برنامه این است كه "دراگون فلای" سوار بر یك موشك (كه هنوز انتخاب نشده است) پرتاب شود، سپس به سمت زحل سفر كند. این كاوشگر با چتر نجات به سطح خشك تایتان در حوزه استوایی آن فرود خواهد آمد.
هنگامی كه این كاوشگر فرود بیاید، مأموریت اولیه ۲.۷ ساله خویش را آغاز می كند. "دراگون فلای" در طول شب های تایتان شارژ می شود و در طول روز در وسعت ۱۷۵ كیلومتری به كاوش خواهد پرداخت.
همانطور كه پرواز می كند، سطح تایتان را با استفاده از دوربین تعبیه شده روی دكل خود و همینطور طیف سنج جرمی، طیف سنج اشعه گاما و نوترونی و بسته های ژئوفیزیك و هواشناسی و تحولات جوی مطالعه خواهد نمود.
مأموریت اصلی "دراگون فلای" مطالعه سطح دهانه "سلك" (Selk) است كه امكان دارد زمانی به اندازه ده ها هزار سال میزبان آب مایع و مولكول های آلی پیچیده بوده باشد. امید این است كه نه تنها درباره قمر تایتان بیشتر شناخت پیدا شود، بلكه به دنبال علایم حیات در گذشته و حال باشند.
"توماس زوربوچن"، مدیر ارشد علوم ناسا می گوید: تایتان با هر مكان دیگری در منظومه شمسی متفاوت می باشد و "دراگون فلای" هم مانند هیچ مأموریت دیگری نیست. تصور پرواز این كاوشگر بر فراز تپه ها و دریاهای تایتان كه بزرگترین قمر زحل است و كاوش در فرآیندهایی كه این محیط فوق العاده را شكل داده اند، فوق العاده است. "دراگون فلای" یك دنیای پر از انواع مختلفی از تركیبات آلی است كه آجرهای اولیه تشكیل حیات است و می تواند ما را در مورد منشأ حیات آگاه كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب